Αποφάσεις της συνέλευσης ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΥ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΩΝ ΑΔΙΟΡΙΣΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ 11/2

Πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 11/2 στην αίθουσα της ΟΛΜΕ η προγραμματισμένη συνέλευση του Συντονιστικού. Τέθηκαν στη συζήτηση οι προβληματισμοί, οι εμπειρίες και οι αναζητήσεις των συναδέλφων. Η κουβέντα επικεντρώθηκε στις εκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις στο σύνολό τους, καθώς και στη γενικότερη πολιτική κατεύθυνση κυβέρνησης και Υπουργείου με βάση τις δηλώσεις της πολιτικής ηγεσίας, αλλά και από τις διαρροές και τα δημοσιεύματα.

Συγκεκριμένα, κοινή εκτίμηση αποτέλεσε ότι η εκπαιδευτική «μεταρρύθμιση» έχει στο κέντρο της τις κατευθύνσεις της ΕΕ και του ΟΟΣΑ, ενόψει και της ανακοίνωσης της έκθεσης και των πορισμάτων της, στη βάση των οποίων θα προχωρήσει το Υπουργείο το επόμενο διάστημα. Με λαγό τον δωδεκάλογο του ΣΕΒ, καθ’ εικόνα και ομοίωση των προτάσεων του ΟΟΣΑ, μας προτείνουν «σχολική αυτονομία», «ενίσχυση της επιχειρηματικότητας», «εμπλοκή των δήμων», «ανάπτυξη διδακτικών δεξιοτήτων», «ανάπτυξη συστημάτων αξιολόγησης», «σχολική ηγεσία», «διαχείριση ανθρώπινων πόρων» με αύξηση των ωρών διδασκαλίας και ταυτόχρονη μείωση του έκτακτου προσωπικού κι αντικατάσταση του άρθρου 16 του συντάγματος, για να ξεφορτωθούν τη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση. Χρηματοδότηση ανάλογα με τις επιδόσεις των μαθητών, προώθηση της μαθητείας και της κατάρτισης, κουπόνια και λειτουργία των σχολείων με όρους μάρκετινγκ συνθέτουν το μοτίβο που όπου εφαρμόστηκε ακύρωσε τα μορφωτικά δικαιώματα των φτωχών μαθητών. Στον χορό της δεύτερης αξιολόγησης άλλωστε συστήνεται διακομματική επιτροπή εμπειρογνωμόνων για τα οικονομικά της εκπαίδευσης, η οποία όχι μόνο θα κοστολογήσει τις ανάγκες, αλλά θα τις καθορίσει κιόλας, όπως ευθαρσώς δήλωσε ο υπουργός. Κι απ’ ό,τι φαίνεται οι αναπληρωτές παρακοστίζουν κι άρα όσοι έχουν απομείνει θα πρέπει να προστεθούν στις χιλιάδες μόνιμες απολύσεις των τελευταίων χρόνων.

Αλλάζει συνολικά το τοπίο του δημόσιου σχολείου, το οποίο είναι ξεκάθαρο ότι επιδιώκουν να λειτουργεί όχι στη βάση των κοινωνικών αναγκών και των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών, αλλά σε πλήρη στοίχιση στις απαιτήσεις της αγοράς και του κεφαλαίου. Ένα σχολείο των αποκλεισμών και των ταξικών διαχωρισμών, της ελαστικής εργασίας, της μαθητείας, της αξιολόγησης και της «αυτονομίας» των σχολικών μονάδων, των προσόντων, του ανταγωνισμού, της αδιοριστίας και της ελαστικής εργασίας, των απολύσεων, της κινητικότητας…

Έγινε αναλυτική συζήτηση σε σχέση με:

· Τον ενιαίο τύπο ολοήμερου δημοτικού και νηπιαγωγείου. Τις συνέπειες της εφαρμογής του νέου σχολείου στα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών μας, καθώς αποτελεί ένα «φθηνό» σχολείο «χυλό» που κατακερματίζει την γνώση και στο οποίο ο καθένας μπορεί να κάνει τα πάντα στο όνομα «της εξοικονόμησης εκπαιδευτικού προσωπικού». Η φετινή χρονιά αποτέλεσε ορόσημο των επιπτώσεων που θα έχει το προχώρημα των σχεδίων του Υπουργείου σε πλήρη έκταση, καθώς θεωρούμε ότι οι κινητοποιήσεις του προηγούμενου διαστήματος (μπλοκάρισμα των μετακινήσεων, κάλυψη των κενών και των ωρών όλων των ειδικοτήτων από αντίστοιχους εκπαιδευτικούς -δυστυχώς όχι καθολικά- σε συνδυασμό με τις ώρες ενισχυτικής διδασκαλίας κλπ.) έθεσαν φρένο στην πλήρη ανάπτυξη του νέου σχολείου. Ωστόσο, έγινε ξεκάθαρο ότι βασική επιδίωξη του Υπουργείου είναι να ανοίξει ο δρόμος για χιλιάδες χαμένες θέσεις εργασίας, με άμεσες συνέπειες στους απολυμένους συναδέλφους μας,  και για την κατάφορη παραβίαση των εργασιακών μας δικαιωμάτων.

· Τις σαρωτικές αλλαγές στη Β’βάθμια εκπαίδευση. Το νέο διετές Λύκειο θα είναι «των λίγων και εκλεκτών», ενώ το τετραετές γυμνάσιο μπορεί να ειδωθεί μόνο ως κοροϊδία απέναντι στο αίτημα της επέκτασης της υποχρεωτικής παιδείας. Η αναδιαμόρφωση των ωρολόγιων προγράμματων, η κατάργηση των εργαστηριακών μαθημάτων, η ενδεχόμενη μέση αύξηση των διδακτικών ωρών προδιαγράφουν την περαιτέρω μείωση των θέσεων εργασίας τη στιγμή που την τελευταία δεκαετία χιλιάδες αναπληρωτές έχουν υποστεί μόνιμες απολύσεις. Πάνω απ’ όλα, η επιχειρηματικότητα, η απασχόληση και η κατάρτιση προωθούνται ως βασικές συνιστώσες του σχολείου της αγοράς με τη μαθητεία να περιγράφει τη διαγραφή των μορφωτικών και εργασιακών δικαιωμάτων της νέας γενιάς προς όφελος των κερδών των εργοδοτών.

· Το σύστημα πρόσληψης και διορισμών. Είναι για εμάς σαφές ότι η εν λόγω συζήτηση αφορά αποκλειστικά και μόνο την αλλαγή του τρόπου πρόσληψης στην κατεύθυνση της πρώτης απόπειρας που έγινε πέρσι τον Μάρτη-Απρίλη. Τη στιγμή που σύσσωμοι οι Θεσμοί θέτουν ζήτημα περιορισμού του δημόσιου τομέα, και επιτάσσουν την αξιολόγηση και τις απολύσεις που θα προκύψουν από αυτή, είναι ξεκάθαρο ότι το μέλλον των εργαζόμενων στην εκπαίδευση είναι η ελαστικοποίηση των εργασιακών τους σχέσεων. Οι περιβόητες διακηρύξεις για χιλιάδες μόνιμους διορισμούς συνοδεύονται πάντα από διαψεύσεις και εξαιρέσεις. Μάλιστα, στην συζήτηση μπαίνει με όρους ανθρωποφαγίας η εναλλαγή των εκπαιδευτικών που απασχολούνται, στο όνομα της ανεργίας των νέων συναδέλφων οι οποίοι μπορούν να βλέπουν τον εαυτό τους στην εκπαίδευση μόνο μέσα από την απόλυση κάποιου άλλου ή μέσα από μια αγωνιώδη προσπάθεια απόκτησης όλο και περισσότερων προσόντων.

· Τέλος, τη διάλυση της ειδικής αγωγής. Τα τελευταία μέτρα, όπως ψηφίστηκαν στο νόμο για το κρατικό πιστοποιητικό γλωσσομάθειας επισφραγίζουν τη συντονισμένη επίθεση απέναντι στη δημόσια και δωρεάν ειδική αγωγή και εκπαίδευση, ακολουθώντας τη φιλοσοφία των τροπολογιών του τελευταίου χρόνου (τμήματα ένταξης, περαιτέρω ρευστοποίηση και απαξίωση των δομών ειδικής αγωγής με βάση τη διαχείριση του υπάρχοντος προσωπικού). Συγκεκριμένα, η μείωση του αριθμού των μαθητών σε τμήματα με διαγνώσεις καθίσταται πρακτικά αδύνατη, αφού εισάγονται πολλαπλές προϋποθέσεις. Οι μαθησιακές δυσκολίες μάλιστα διαχωρίζονται για πρώτη φορά ρητά από το σώμα των ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών, υποδεικνύοντας ότι δεν αποτελούν αναγκαία και επαρκή συνθήκη για την παροχή ειδικής εκπαίδευσης. Ταυτόχρονα, ο αριθμός των μαθητών στα ειδικά σχολεία επανακαθορίζεται (αύξηση στη δευτεροβάθμια: 5-9 μαθητές) με τα τμήματα των τριών μαθητών να επιτρέπονται πια μόνο έπειτα από απόφαση περιφερειακού διευθυντή εκπαίδευσης. Συνολικά, ο ρόλος των ΚΕΔΔΥ ως φορέων που εισηγούνται και δεσμεύουν για το κατάλληλο εκπαιδευτικό πλαίσιο υπονομεύεται, εφόσον οι διαγνώσεις τους παύουν να είναι δεσμευτικές, αλλά εναπόκεινται στη συγκεντρωτική λογιστική διαχείριση εκ μέρους της διοίκησης. Κι όλα αυτά την ώρα που χιλιάδες οικογένειες παιδιών με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες βλέπου κυβέρνηση και υπουργείο υγείας να κόβουν την ασφαλιστική κάλυψη στις θεραπείες, που εξαναγκάζονται να αναζητούν ιδιωτικά, μέσα από την επιχειρούμενη εισαγωγή των ιδιωτικών θεραπειών στον ΕΟΠΥΥ.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι, με βάση τα παραπάνω αποφασίσαμε και καλούμε:

ü     Στο συντονισμό των συλλόγων ΠΕ και των ΕΛΜΕ την Δευτέρα 13/2. Επιδιώκουμε την σύνδεση της δράσης μας από κοινού με τα σωματεία μας, καλούμε σε συμπόρευση και συνδιοργάνωση των επόμενων κινήσεων μας.

ü     Την Πέμπτη 23/2, στη 1 μ.μ.  κινητοποίηση στο Υπουργείο Παιδείας για σταθερή και μόνιμη εργασία, για μαζικούς διορισμούς. Καλούμε τα εκπαιδευτικά σωματεία να λάβουν ανάλογες αποφάσεις με προκήρυξη στάσης εργασίας. Απαιτούμε από το Υπουργείο Παιδείας σαφείς απαντήσεις για το σύνολο των ζητημάτων της αδιοριστίας. 

ü     Σε πλατιά καμπάνια ενημέρωσης και κινητοποίησης όλων των εκπαιδευτικών για τις άδειες μητρότητας, καθώς και το σύνολο των εργασιακών μας δικαιωμάτων. Καλούμε όλα τα σωματεία της εκπαίδευσης να πάρουν αποφάσεις στήριξης, να παίξουν αποφασιστικό ρόλο στην οργάνωση της συζήτησης σε κάθε σχολείο. Καλούμε όλους τις/τους συναδέλφισσες-ους να συμμετέχουν ενεργά με προτάσεις και ενεργή συμβολή σε όλη τη διάρκεια της καμπάνιας. Για την καλύτερη προώθηση της καμπάνιας θα χρησιμοποιήσουμε όλα τα μέσα ενημέρωσης (έντυπο υλικό, αφίσα, βίντεο, κ.α.).

Θα επιδιώξουμε τη σύνδεση της εκπαίδευσης με τους επισφαλώς εργαζόμενους σε όλο το δημόσιο, αλλά και τον ιδιωτικό τομέα. Στα τέλη του Μάρτη προγραμματίζουμε ευρεία σύσκεψη όλων των εμπλεκόμενων για την οργάνωση μιας κινητοποίησης στο Υπουργείο Εργασίας στο πρώτο δεκαήμερο του Απρίλη.

ü     Προχωράμε στην έκδοση ανακοινώσεων στη βάση των αποφάσεων της συνέλευσης μας και της συζήτησης που πραγματοποιήθηκε για την ειδική αγωγή και τις αλλαγές στην Β’βάθμια εκπαίδευση.

Παρεμβάσεις ΠΕ: Για την αναμοριοδότηση των σχολικών μονάδων

Συναδέλφισσες, -οι.

Δεν μας διαφεύγει ότι η πολιτική του υπουργείου παιδείας με την περσινή εμπειρία των σχεδόν μηδενικών διορισμών δεν έχει προσδιορίσει αν θα κάνει πραγματικά μεταθέσεις φέτος, ούτε βέβαια σε τι είδους οργανικές θα πραγματοποιηθούν οι εν λόγω μεταθέσεις. Με την εφαρμογή του νέου ολοήμερου σχολείου και του νέου ολοήμερου νηπιαγωγείου έχουν εξαφανιστεί χιλιάδες θέσεις εργασίας και έχουν δημιουργηθεί τεχνητά πλεονάσματα σε εκπαιδευτικούς.

Η άμεση συνέπεια ήταν η αδυναμία των συναδέλφων να μετατεθούν στις περιοχές που επιθυμούν και μάλιστα σε μια περίοδο κρίσης και αφαίμαξης του εισοδήματος των εκπαιδευτικών. Ταυτόχρονα, διαρκώς δημιουργούνται λειτουργικές υπεραριθμίες, ενώ είναι κοινό μυστικό ότι προοπτικά θα οδηγηθούμε σε μαζικές καταργήσεις οργανικών θέσεων, προκειμένου να υπάρξει η “αναγκαία” αντιστοιχία μεταξύ των οργανικών θέσεων και της νέας μνημονιακής λειτουργίας των σχολείων. Αν λάβουμε υπόψη μας και τις επιλογές του ΟΟΣΑ για την αυτονομία των σχολικών μονάδων, γίνεται σαφές ότι το κάθε σχολείο θα επιλέγει τους εκπαιδευτικούς.

Αυτή είναι η πραγματικότητα στο πεδίο των τοποθετήσεων των εκπαιδευτικών, η οποία δεν επιλύεται με καμιά αναμοριοδότηση των σχολικών μονάδων. Ένας μεγάλος αριθμός συναδέλφων ουσιαστικά τίθεται στη διάθεση της διοίκησης, χωρίς ουσιαστική οργανική τοποθέτηση και μπορεί να μετακινηθεί σε ένα ολόκληρο ΠΥΣΠΕ ή Περιφέρεια, καλύπτοντας τα λειτουργικά κενά με βάση τις ανάγκες του υπουργείου, χωρίς καμιά μέριμνα για τα εργασιακά δικαιώματα των συναδέλφων και τον σχετικό προγραμματισμό που έχει κάνει ο κάθε εκπαιδευτικός.

Τέλος, σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα με μηδενικούς διορισμούς την τελευταία επταετία και με μαζική αξιοποίηση της μόνιμης ευέλικτης απασχόλησης των αναπληρωτών, είναι σαφές ότι τα αποτελέσματα της όποιας διαδικασίας  αναμοριοδότησης παραπέμπει σε μια προηγούμενη περίοδο υπηρεσιακής ομαλότητας που έχει ήδη υπονομευθεί από την πολιτική της λιτότητας, των περικοπών και της μονιμοποίησης της μνημονιακής διαχείρισης.

Με την έκδοση του Π.Δ 111/2016 για τις μεταθέσεις και τοποθετήσεις εκπαιδευτικών, το υπουργείο ζητά από όλα τα υπηρεσιακά συμβούλια να κάνουν προτάσεις για την αναμοριοδότηση των σχολικών μονάδων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

Η μοριοδότηση σχολικών μονάδων αποτελεί εξαιρετικά σημαντική διαδικασία, αφού αφορά υπηρεσιακές μεταβολές (μεταθέσεις), οι οποίες επηρεάζουν τη ζωή των συναδέλφων. Η εμπειρία από το παρελθόν απέδειξε ότι η διαδικασία προτάσεων μοριοδότησης σε επίπεδο ΠΥΣΠΕ, μεγάλωσε το πρόβλημα αντί να το λύσει, αφού ή εκτίμηση γινόταν σε τοπικό επίπεδο και παρέβλεπε το πανελλαδικό. Έτσι είχαμε φαινόμενα περιοχές ίδιων συνθηκών να μοριοδοτούνται με διαφορετικό τρόπο.  Ένα άλλο ζήτημα δημιουργεί η απόκλιση της αριθμητικής κλίμακας των μορίων, που δημιουργεί μεγάλες ανισότητες ανάμεσα σε συναδέλφους, αφού συνάδελφοι με πολλά χρόνια υπηρεσίας μπορεί να έχουν τα ίδια μόρια με κάποιους συναδέλφους με λιγότερα χρόνια, ανάλογα με το που υπηρετούν. Οι στρεβλώσεις είναι πάρα πολλές και απαιτούν:

• Ενιαίο κεντρικό σχεδιασμό μοριοδότησης.
• Θέσπιση ενιαίων κριτηρίων (πχ. νησιωτικές περιοχές, υψόμετρο, πληθυσμιακά κριτήρια, συνθήκες μετακίνησης ) πανελλαδικά
• Τεχνική επεξεργασία από το υπουργείο.
• Έλεγχος τελικός από τα συνδικάτα.
• Κοινή συνδιαμόρφωση με την ΟΛΜΕ, όπου είναι δυνατό, αφού οι μονάδες της Α/θμιας βρίσκονται περισσότερο διασκορπισμένες.

Στην κατεύθυνση αυτή:

Καλούμε τη ΔΟΕ και την ΟΛΜΕ να συνδιαμορφώσουν ενιαίο σύστημα κριτηρίων για να βοηθήσουν τους συλλόγους και τις ΕΛΜΕ να καταλήξουν σε πρόταση.  

Καλούμε το υπουργείο να παρατείνει τη διαδικασία, αφού η προσαρμογή αφορά μελλοντική εφαρμογή.

Η έκθεση του ΟΟΣΑ και η “αποκλειστικότητα” της Αυγής του Γιώργου Καλημερίδη

Η Αυγή με ουδέτερο τρόπο παρουσιάζει ότι δέσμευση της χώρας είναι η χρήση κουπονιών, η μετατόπιση δημόσιων κεφαλαίων για το σχολείο σε ιδιωτικούς φορείς. Σε τι διαφέρουν οι συγκεκριμένες προτάσεις για τις οποίες έχει δεσμευτεί η κυβέρνηση, από αυτές του κ. Μητσοτάκη;

Στο κυριακάτικο φύλλο της Αυγής στις 12/2 έχουμε δημοσιευμένη, κατά αποκλειστικότητα, μια πρόγευση του τι θα περιλαμβάνει η περιβόητη επαναεπικύρωση της έκθεσης του ΟΟΣΑ για το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Αν και η εφημερίδα δεν μας ενημερώνει για την πηγή της, ο αναγνώστης αποκτά ωστόσο μια ουσιαστική ενημέρωση για τις πολιτικές και εκπαιδευτικές κατευθύνσεις των προτάσεων ΟΟΣΑ για το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Θα ήταν ενδιαφέρον ασφαλώς να ενημερωθούν οι αναγνώστες της εφημερίδας για την ικανότητα του ιστορικού εντύπου της Αριστεράς να έχει μια τόσο διεισδυτική πρόσβαση στους μηχανισμούς ενός υπερεθνικού ιμπεριαλιστικού οργανισμού, όπως ο ΟΟΣΑ (1).

Πριν προχωρήσουμε, όμως, στο περιεχόμενο των προτάσεων ΟΟΣΑ, όπως παρουσιάζονται στο συγκεκριμένο δημοσίευμα, το πρώτο συμπέρασμα στο οποίο μπορεί, με ασφάλεια, κάποιος να καταλήξει είναι ότι στην πράξη η αναθεώρηση της έκθεσης ΟΟΣΑ για το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα είναι εδώ και καιρό ήδη ολοκληρωμένη και γνωστή στην κυβέρνηση. Αυτό που απαιτείται είναι πλέον το πολιτικό αμπαλάρισμα και περιτύλιγμα της πρότασης, προκειμένου να δει και επίσημα το φως της δημοσιότητας. Η έκθεση, όπως θα δείξουμε και παρακάτω, περιλαμβάνει όλες τις αντιδραστικές εκπαιδευτικές θέσεις του διεθνούς εκπαιδευτικού νεοφιλελευθερισμού και από πολλές απόψεις είναι πολύ πιο επιθετική και αντιεκπαιδευτική από αυτή του 2011, καθώς προχωρά στην πολύ πιο συγκεκριμένη εξειδίκευση των γενικών νεοφιλελεύθερων εκπαιδευτικών αρχών της προηγούμενης. Από αυτή την άποψη, το κύριο ζήτημα για την κυβέρνηση είναι το πώς θα δικαιολογήσει την έκθεση, παρά το πώς θα τοποθετηθεί πολιτικά απέναντι σε θέσεις που τις είναι ήδη εδώ και καιρό γνωστές.

Πιο συγκεκριμένα, η κυβέρνηση θα πρέπει να διευκρινίσει στον ελληνικό λαό και στην εκπαιδευτική κοινότητα γιατί δεσμεύτηκε στο Μνημόνιο 3 να ακολουθήσει τη γραμμή του ΟΟΣΑ για τα εκπαιδευτικά ζητήματα, όταν ο ΟΟΣΑ δεν ανήκει στο κουαρτέτο των “δανειστών” και το πολιτικό περιεχόμενο των εκπαιδευτικών θέσεων του είναι γνωστό παγκοσμίως. Ιδιαίτερα το Τμήμα Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ και οι εκπαιδευτικοί του, οι οποίοι ήταν επικριτές της έκθεσης του 2011, θα πρέπει να μας εξηγήσουν τι νεότερο περίμεναν από την επικαιροποίηση της αρχικής έκθεσης και αν πίστευαν πραγματικά ότι διαμέσου του ΟΟΣΑ θα ήταν εφικτό να διασφαλιστούν τα μορφωτικά δικαιώματα της κοινωνικής πλειοψηφίας. Σε κάθε περίπτωση την αποκλειστικότητα της αποκάλυψης αυτή τη φορά δεν την κάνει κάποιο άλλο έντυπο, ώστε να υπάρχει η δυνατότητα της διάψευσης, αλλά η ίδια η εφημερίδα της κυβέρνησης. Αυτό μας κάνει να υποθέσουμε, βάσιμα, ότι τα χρονικά περιθώρια για τους κυβερνώντες έχουν στενέψει απελπιστικά.

Τέλος, η μεσοπρόθεσμη έκθεση του ΟΟΣΑ είναι ήδη γνωστή, όχι μόνο στο υπουργείο, αλλά και στο ΣΕΒ και κατά τη γνώμη μας πλευρές της ήταν γνωστές και στους εμπνευστές του Εθνικού Διαλόγου για την Παιδεία και των δύο γνωστών πορισμάτων που είδαν το φως της δημοσιότητας το 2016 (πορίσματα Γαβρόγλου- Λιάκου). Δεν μπορεί να διαφύγει, για παράδειγμα, της προσοχής μας ότι τόσο στην “αποκλειστικότητα της Αυγής”, όσο και στο πόρισμα του ΣΕΒ, με διαφορά ολίγων ημερών, τονίζεται με έμφαση ότι το 85% της δημόσιας χρηματοδότησης του σχολείου πηγαίνει σε μισθούς και απασχόληση εκπαιδευτικού προσωπικού.

Η πρακτική αυτή, άλλωστε, είναι λίγο πολύ γνωστή. Οι υπερεθνικοί θεσμοί προτάσσουν γενικές κατευθυντήριες θέσεις και ταυτόχρονα νομιμοποιούν και αναπλάθουν πολιτικά τις στοχεύσεις των επιμέρους εθνικών κυρίαρχων καπιταλιστικών τάξεων. Πρόκειται για μια ιδιότυπη αλληλοτροφοδότηση εθνικών και διεθνικών συμφερόντων προς όφελος συνολικά του κεφαλαίου (εθνικού και διεθνικού), όπου οι εθνικές ελίτ και υλοποιούν το σχέδιο των υπερεθνικών θεσμών, αλλά ταυτόχρονα υπαγορεύουν συγκεκριμένες πλευρές του, οι οποίες βαπτίζονται στη συνέχεια ως “διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας” και αποκτούν το χαρακτήρα φυσικής αναγκαιότητας.

Η αποκλειστικότητα  

Τι περιλαμβάνεται ωστόσο στην «αποκλειστικότητα της Αυγής»; Οι περισσότερες θέσεις είναι γνωστές ήδη από την προηγούμενη έκθεση, απλά με βάση τη διαρροή της Αυγής θα πρέπει να αναμένουμε μια εμφατικότερη υπογράμμιση και εξειδίκευση ήδη γνωστών θέσεων. Το έργο επαναλαμβάνεται επομένως με νέο περιτύλιγμα και νέους πρωταγωνιστές.

Εξαρχής πρέπει να τονίσουμε ότι ο ΟΟΣΑ είναι σε επίπεδο εκπαιδευτικών προτάσεων κοινότυπος και τυποποιημένος. Παρά τις επιστημονικοφανείς εκθέσεις του, στην πράξη, προτείνει τη γενίκευση του ταξικού μοντέλου εκπαίδευσης του νεοφιλελευθερισμού, το οποίο περιστρέφεται γύρω από τις έννοιες της σχολικής αυτονομίας, δηλαδή της λειτουργίας των σχολείων με όρους επιχειρήσεων, της αποκέντρωσης του ελέγχου και της διοίκησης των σχολείων στους δήμους και τις περιφέρειες, της ανταγωνιστικής χρηματοδότησης των σχολικών μονάδων, με την άμεση εμπλοκή των επιχειρήσεων στο δημόσιο σχολείο και τέλος της  ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών, όπου οι απολύσεις διαμέσου αξιολόγησης αποτελούν τον κανόνα της διαχείρισης και πειθάρχησης του εκπαιδευτικού προσωπικού.

Αυτό το πολύ συνοπτικά παρουσιασμένο πλαίσιο υποστηρίζει και η «αποκλειστικότητα» της Αυγής.  Ειδικότερα:

α. Ο ΟΟΣΑ προτείνει ενίσχυση της σχολικής αυτονομίας, χαλάρωση του κεντρικού έλεγχου σε επίπεδο προσωπικού, προγραμμάτων σπουδών και εκτέλεσης του προϋπολογισμού και λογοδοσία των τοπικών υπευθύνων για την εκπαίδευση.

β. Διαφοροποίηση σχολικών μονάδων, μετακύλιση της ευθύνης για τη χρηματοδότηση της εκπαίδευσης σε επίπεδο τοπικό (δήμοι – περιφέρειες), διαφοροποίηση των μισθών των εκπαιδευτικών ανά σχολείο με βάση την απόδοσή τους, χρηματοδότηση συνολικά του δημόσιου σχολείου, με βάση την ανταγωνιστική αύξηση των σχολικών εγγραφών κάθε σχολικής και την εξωτερική αξιολόγηση της απόδοσής τους.

γ. Τριπλή αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου (αυτοαξιολόγηση, ατομική αξιολόγηση και εξωτερική των σχολικών μονάδων) και άμεση σύνδεση των αποτελεσμάτων της αξιολόγησης με τη χρηματοδότηση των σχολείων και τους μισθούς των εκπαιδευτικών.

δ. Αύξηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών, με κατάργηση της μείωσης ωραρίου με βάση τα χρόνια προϋπηρεσίας

ε. Κλείσιμο δεκάδων περιφερειακών και όχι μόνο πανεπιστημίων και εξάρτηση της χρηματοδότησης των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων με βάση τα αποτελέσματα και τις επιδόσεις των φοιτητών τους ή με βάση το πόρισμα Λιάκου τις προτιμήσεις επιλογής των υποψηφίων. Το “δανικό ταξίμετρο” (sic) σύμφωνα με την «αποκλειστικότητα της Αυγής».

Κατά τα άλλα η «αποκλειστικότητα» της Αυγής τονίζει ότι “κρίνοντας από την τελευταία μελέτη του το 2011 κανείς θα δυσκολευόταν να πιστέψει ότι η έκθεση του 2016 ζητάει «επένδυση στην παιδεία», χωρίς να αναφέρεται σε περικοπές». Το πιο σύντομο και κακόγουστο ασφαλώς αστείο, το οποίο επιχειρεί παρ’ όλα αυτά να σκιαγραφήσει τα πρώτα επιχειρήματα για το αμπαλάρισμα της πρότασης ΟΟΣΑ στην ελληνική κοινωνία, την οποία έχει ήδη αποδεχτεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Μια παρατήρηση μόνο για αυτό το ζήτημα, την οποία μάλλον υποτιμά η αρθρογράφος της Αυγής ελπίζουμε από άγνοια για τη διεθνή εκπαιδευτική πολιτική και όχι από πολιτική σκοπιμότητα. Όταν ο ΟΟΣΑ μιλάει για επένδυση στην εκπαίδευση δεν εννοεί, σε καμιά περίπτωση, χρηματοδότηση του δημόσιου σχολείου, αλλά χρηματοδότηση για όλους εκείνους τους φορείς που αποκτούν πρόσβαση στο δημόσιο σχολείο. Επομένως και στις επιχειρήσεις. Η παρέμβαση του ΣΕΒ θα έπρεπε να προσεχθεί λίγο περισσότερο, καθώς ο τελευταίος μύρισε ρευστό και προσήλθε στη συζήτηση για το δημόσιο σχολείο. Και εδώ εισερχόμαστε στο πιο πικάντικο κομμάτι της “αποκλειστικότητας” της κυβερνητικής εφημερίδας.  Στην περίπτωση της Χιλής.

Στο δρόμο προς τη Χιλή…

Μέσα στο δημοσίευμα αναφέρεται ως πρότυπο προτεινόμενης μεταρρύθμισης, σύμφωνα με την επερχόμενη έκθεση ΟΟΣΑ,  η Χιλή και ειδικότερα το πρόγραμμα επιλεκτικής χρηματοδότησης μαθητών από κοινωνικά αδύναμες κοινωνικές ομάδες, το Subvención Escolar Preferencial (SEP) ή με βάση τη σχετική αγγλόφωνη έκθεση του ΟΟΣΑ, το πρόγραμμα επιλεκτικής εκπαιδευτικής στήριξης (Preferential Educational Subsidy (SEP). Στην πράξη μιλάμε για ένα πρόγραμμα κουπονιών προς τα σχολεία δημόσια και ιδιωτικά (δημόσιας χρηματοδότησης) για την υποστήριξη των κοινωνικά πιο αδύναμων κοινωνικών ομάδων. Τρεις επισημάνσεις:

α. Η Αυγή με ουδέτερο τρόπο παρουσιάζει ότι δέσμευση της χώρας είναι η χρήση κουπονιών, δηλαδή η μετατόπιση δημόσιων κεφαλαίων για το σχολείο σε ιδιωτικούς φορείς. Σχολεία-επιχειρήσεις και γονείς πελάτες. Οφείλουν να μας εξηγήσουν, επομένως,  σε τι διαφέρουν οι συγκεκριμένες προτάσεις για τις οποίες έχει δεσμευτεί η κυβέρνηση, από  αυτές του κ. Μητσοτάκη ή του κ. Αβραντίνη της Δράσης;

β. Είναι γνωστό σε όσους ασχολούνται, λίγο σοβαρά με την εκπαιδευτική πολιτική, ότι η Χιλή είναι το μεγαλύτερο νεοφιλελεύθερο εκπαιδευτικό πείραμα σε όλο τον κόσμο. Όχι σήμερα, από την εποχή του Πινοσέτ. Ήταν και είναι το εκπαιδευτικό εργαστήρι όπου δοκιμάζονται όλες οι ακραίες νεοφιλελεύθερες και νεοσυντηρητικές εκπαιδευτικές θέσεις των παιδιών του Σικάγο, από την πλήρη ιδιωτικοποίηση των σχολείων μέχρι την παρακολούθηση των εκπαιδευτικών με κάμερα με στόχο την αντικειμενική αξιολόγησή τους. Οι μαχητικές διαδηλώσεις της χιλιανής νεολαίας ενάντια στα δίδακτρα στα πανεπιστήμια είναι η πιο χαρακτηριστική ένδειξη του ακραίου εκπαιδευτικού μοντέλου αυτής της χώρας και των αγώνων που δίνει ο λαός της για να διασφαλίσει τα στοιχειώδη. Η αναφορά και μόνο στη Χιλή θα έπρεπε να οδηγήσει σε άμεση αποχώρηση της χώρας από τον ΟΟΣΑ (αλήθεια τι θα γινόταν αν αποχωρούσαμε ως εκπαιδευτικό σύστημα από τον ΟΟΣΑ; Θα μας έδιωχναν από τη ζώνη του ευρώ ή δεν θα μας προτιμούσαν οι διεθνείς επενδυτές;), σε αλληλεγγύη προς το χιλιανό λαό που αγωνίζεται εδώ και δεκαετίες ενάντια στο σύγχρονο μορφωτικό μεσαίωνα του ιμπεριαλισμού. Η «αποκλειστικότητα» ωστόσο επιμένει στην  αντικειμενική και ουδέτερη καταγραφή των πληροφοριών της. Ας είναι.

γ. Τελευταίο, αν και όχι λιγότερο σημαντικό. Αξίζει να επικεντρωθούμε λίγο πιο αναλυτικά στο εκπαιδευτικό περιεχόμενο της συγκεκριμένης δράσης και στις αιτίες της θεσμοθέτησής της από τη χιλιανή κυβέρνηση το 2008-09. Δεν θα αναφερθούμε σε αναλύσεις χιλιανών αριστεριστών, αλλά στον ίδιο τον ΟΟΣΑ. Παραπέμπουμε αυτούσιο το σχετικό απόσπασμα “Από τη δεκαετία του ’80 το χιλιανό εκπαιδευτικό σύστημα δομήθηκε γύρω από τις αρχές του αποκεντρωμένου μάνατζμεντ και της ελεύθερης επιλογής, όπου δημόσια και ιδιωτικά σχολεία είχαν τη δυνατότητα να επιλέγουν τους μαθητές τους. Τα σχολεία χρηματοδοτούνταν με βάση τον αριθμό των μαθητών τους (κουπόνι) και κάθε σχολείο λάμβανε πόρους με βάση τους μαθητές που κατάφερνε να εγγράψει, με στόχο να πετύχουν καλύτερα αποτελέσματα και να προσελκύσουν περισσότερους μαθητές, ενώ τα σχολεία μπορούσαν να επιλέξουν μαθητές από τα ανώτερα κοινωνικοοικονομικά στρώματα (..) Το 1993  η κυβέρνηση επέτρεψε τα ιδιωτικά με δημόσια χρηματοδότηση σχολεία και τα δευτεροβάθμια σχολεία των δήμων να ορίσουν δίδακτρα για τους γονείς προκειμένου να συμπληρώσουν τη δημόσια χρηματοδότηση. Κάτω από αυτό το σύστημα, η παρακολούθηση σε διαφορετικά σχολεία ήταν άμεση συνάρτηση του οικογενειακού εισοδήματος...”  (2) (υπογράμμιση δική μας).

Είναι προφανές από το παραπάνω απόσπασμα ότι ο ΟΟΣΑ αποδέχεται, έστω και ετεροχρονισμένα, τις συνέπειες των πολιτικών που ο ίδιος προτείνει σε διεθνές επίπεδο. Η τελική καθιέρωση του SEP αφορούσε  το σχετικό μετριασμό, μέσα στο πεδίο της εκπαιδευτικής αγοράς, των ακραίων νεοφιλελεύθερων μοντέλων που είχε υιοθετήσει η Χιλή. Η θεσμοθέτησή του αποτελεί παραδοχή αποτυχίας των ίδιων των αστικών δυνάμεων στο πεδίο του σχολείου και ας το έχουν υπόψη τους αυτό οι εγχώριοι υποστηρικτές των εκπαιδευτικών αγορών. Προκειμένου να βρουν σχολείο φοίτησης τα παιδιά της εργατικής τάξης το κράτος χρηματοδοτεί ανταγωνιστικά με κουπόνια  σχολεία, δημόσια και  ιδιωτικά. Ασφαλώς, με αυτό τον τρόπο επιχειρείται να νομιμοποιηθεί και να ωραιοποιηθεί ένα σύστημα ακραίας κοινωνικής πόλωσης στο πεδίο της μόρφωσης, το οποίο ο ίδιος ο ΟΟΣΑ είχε προτείνει και σήμερα το θεωρεί κάπως ακραίο ή αναποτελεσματικό. Ένα μοντέλο το οποίο θέλει  αντισταθμίσματα πάντα υπό το καθεστώς της επιχειρηματικοποίησης του δημόσιου σχολείου και της μεταφοράς δημόσιων πόρων στον ιδιωτικό τομέα, ένα καθεστώς το οποίο αναπαράγει με ή χωρίς SEP τις ενυπάρχουσες ταξικές ανισότητες. Η κυριαρχία της ιδιωτικής πρωτοβουλίας είναι σε κάθε περίπτωση αναμφισβήτητη, παρά την προφανή αποτυχία της, όπως ο ίδιος ο ΟΟΣΑ έμμεσα παραδέχεται.

Και όμως, το ίδιο κυνικά και άκριτα,  δεν έχει κανένα πρόβλημα ο συγκεκριμένος υπερεθνικός οργανισμός να προτείνει αυτή την πολιτική για την οργάνωση του εκπαιδευτικού συστήματος στην Ελλάδα και αντίστοιχα η αρθρογράφος της Αυγής το αναπαράγει, όχι μόνο από προφανή άγνοια για την οποία δεν έχουμε καμιά αμφιβολία, αλλά και από πολιτική σύμπλευση με το συγκεκριμένο σχέδιο. Οι μηχανισμοί της αγοράς (κουπόνια) προβάλλονται ως μέσο αντιστάθμισης των ανισοτήτων που ο ίδιος ο μηχανισμός της αγοράς διευρυμένα παράγει, πόσο μάλλον σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα, όπως το δικό μας, με διαρκή μείωση των δημόσιων δαπανών. Σε αυτό το σκηνικό εμφανίζεται και ο ΣΕΒ, ο οποίος προτείνει δραστικές μειώσεις στο μισθολογικό κόστος στην εκπαίδευση, προκειμένου να απελευθερωθούν δημόσια κεφάλαια και αποκτήσει, διαμέσου κουπονιών και ΣΔΙΤ, πρόσβαση στη δημόσια δαπάνη για την εκπαίδευση.

Ε, να το πούμε επομένως δυνατά: δεν είμαστε και δεν πρόκειται να γίνουμε εκπαιδευτική μπανανία του κάθε κεφαλαιοκράτη. Θα αντιπαλέψουμε τη συγκεκριμένη έκθεση για να ακυρωθεί όπως και η προηγούμενη στην πράξη. Οι εκπαιδευτικοί του κυβερνώντος κόμματος τι άποψη έχουν άραγε; Θα τους καλούσαμε να τοποθετηθούν, εκτός και αν έχουν αποφασίσει να γίνουν Χιλιανοί (και δυστυχώς όχι  του Αλιέντε)…

Βιβλιογραφικές Αναφορές

1. Για τον ΟΟΣΑ και την πολιτική του στην εκπαίδευση ενδεικτικά και μόνο βλέπε: Μαυρογιώργος Γ. (2015), Οίκοι Αξιολόγησης στην Εκπαίδευση και το “αόρατο χέρι” της αγοράς. Γιάννενα : Εκδόσεις Οσελότος.

2. OECD (2013), Education Policy Outlook : Chile. November 2013.

Ποινολόγιο ή αλλιώς πλασματική μείωση της ανεργίας

Υπό το φόντο των σκληρών μνημονιακών μέτρων που ψηφιστήκαν την τελευταία 7ετία, έχει ξεκινήσει μία έντονη επίθεση προς τους εργαζόμενους. Η εργασιακή πραγματικότητα χαρακτηρίζεται από άθλιες συνθήκες εργασίας, όπου οι εργαζόμενοι είναι έρμαια των εργοδοτών, δουλεύοντας με ελαστικά ωράρια, μισθούς πείνας, με ατομικές συμβάσεις (minijobs, low–hourcontract, zerocontract) περιπλανώμενοι μεταξύ εργασίας-ανεργίας και ωφελούμενοι μέσω των επιδοτούμενων προγραμμάτων ΕΣΠΑ και voucher.Όλο αυτό το τοπίο θα έρθει κιόλας να εδραιωθεί και να «κλειδώσει» μέσα από το νέο εργασιακό νομοσχέδιο που συζητάει το υπουργείο εργασίας και η κυβέρνηση.

Στις ήδη άθλιες συνθήκες εργασίας έρχονται να θεσμοθετήσουν και άθλιες συνθήκες ανεργίας! Πιο συγκεκριμένα, το Δ.Σ. του ΟΑΕΔ (με εκπροσώπους από : ΓΣΕΕ, ΣΕΒ, ΓΣΕΒΕ, ΕΣΕΕ, ΣΕΠΕ) χέρι-χέρι με την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ φέρνουν το ποινολόγιο των ανέργων. Δηλαδή, απειλούν τους άνεργους με διαγραφή από τα μητρώα του ΟΑΕΔ σε περίπτωση που δεν αποδεχτούν προτεινόμενη θέση εργασίας (υπό όποιες συνθήκες) είτε αν δεν προσκομίσουν αποδεικτικά αναζήτησης εργασίας όποτε τους ζητηθεί.

Πιο αναλυτικά, το ποινολόγιο προβλέπει τις παρακάτω υποχρεώσεις για τους άνεργους:

• Την αποδοχή οποιασδήποτε πρότασης για δουλειά, στην περίπτωση που κάποιος δεν έχει ξανά υπάρξει μισθωτός. Ίδια υποχρέωση ισχύει για κάποιον ακόμα κι αν έχει υπάρξει μισθωτός, μετά από 12 μήνες ανεργίας. Με αυτόν τον τρόπο, αναγκάζουν έμμεσα τους άνεργους να αποδεχτούν την επισφαλή κι ελαστική εργασία, εξυπηρετώντας έτσι την εργοδοσία στο να βρειφθηνούς κι ευέλικτουςεργαζόμενους.
• Την προσκόμιση αποδεικτικών στοιχείων ενεργής αναζήτησης εργασίας όταν του ζητηθεί. Ως αποδείξεις αναζήτησης εργασίας θα θεωρούνται «αποδεικτικά αιτήσεων για εργασία, συμμετοχής σε διαγωνισμούς, συνεντεύξεων με εργοδότες, επικοινωνίας ή συνεργασίας με ιδιωτικούς (νομιμοποιώντας τα γραφεία «ενοικίασης εργαζομένων») ή δημόσιους φορείς απασχόλησης, καθώς και κάθε είδους έγγραφο από το οποίο αποδεικνύονται προσπάθειες ενεργού αναζήτησης εξαρτημένης ή μη εργασίας». Με αυτόν τον τρόπο, ο άνεργος καλείται να είναι υπόλογος για την ανεργία του!

Ποινές για τους άνεργους που δεν θα τηρήσουν τις «υποχρεώσεις» τους :

• Στέρηση του πενιχρού επιδόματος των 360 ευρώ
• Απώλεια κάρτας ανεργίας (στερώντας την δυνατότητα δωρεάν μεταφοράς με τα ΜΜΜ, όπως και διάφορες άλλες προβλεπόμενες εκπτώσεις)
• Διαγραφή από τα μητρώα του ΟΑΕΔ και στέρηση δικαιώματος επανεγγραφής για 60 ημέρες για επιδοτούμενους (30 για μη επιδοτούμενους), εφόσον η παράβαση διαπιστώνεται για πρώτη φορά. Για παραβάσεις που διαπιστώνονται δεύτερη φορά απαγορεύεται η επανεγγραφή για 90 ημέρες (και 60 αντίστοιχα). Λες και οι παραπάνω προϋποθέσεις αποτελούν κριτήρια για το αν κάποιος είναι άνεργος για αυτό και διαγράφεται!

Το ποινολόγιο που θέλει να περάσει ησυγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αποτελεί ακόμα ένα τέχνασμα για την «καταπολέμηση» της ανεργίας, όπως ακριβώς αποτελούσαν και όλα τα προγράμματα ανακύκλωσής της (voucher και κοινωφελή εργασία). Με αυτό τον τρόπο ο ΟΑΕΔ και το υπουργείο προσπαθούν με νύχια και με δόντια να μειώσουν πλασματικά τα ποσοστά ανεργίας προκειμένου να είναι εντάξει απέναντι στα προαπαιτούμενα της ΕΕ και των δανειστών. Ίσα ίσα, όχι μόνο δεν καταπολεμούν την ανεργία, αλλά στην πραγματικότητα λύνουν τα χέρια των εργοδοτών, εκβιάζοντας τους άνεργους να αποδεχτούν το νέο καθεστώς εργασίας, χωρίς δικαιώματα, με εξουθενωτικά ωράρια, μισθούς ψίχουλα και απλήρωτες υπερωρίες!

Ως Attack στην ανεργία και την επισφάλεια καλούμε εργαζόμενους και άνεργους να μην υποταχτούμε στο νέο εργασιακό καθεστώς που μας επιβάλλουν, αλλά να παλέψουμε συλλογικά και οργανωμένα για εργασία με δικαιώματα και αξιοπρεπείς συνθήκες! Διαδηλώνουμε την Δευτέρα, 20/02 στις 09:00 στον κεντρικό ΟΑΕΔ, στην Σταδίου 54. Παλεύουμε για τα δικαιωματά μας και: 

• Μπλοκάρουμε το ποινολόγιο των ανέργων και το νέο εργασιακό νομοσχέδιο που θα κατατεθεί
• Απαιτούμε να καταργηθούν τα προγράμματα ανακύκλωσης της ανεργίας και οι επισφαλείς σχέσεις εργασίας
• Διεκδικούμε μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους
• Δωρεάν μετακίνηση στα ΜΜΜ για όλους τους άνεργους-καμία εφαρμογή του ηλεκτρονικού εισιτηρίου

Το ΦΕΚ του νόμου 4452/17 (πολυνομοσχεδίου “σκούπα”)

https://www.esos.gr/arthra/49067/fek-toy-nomoy-445217-polynomoshedioy-skoypa?utm_source=dlvr.it&utm_medium=facebook

Εγκύκλιος μεταθέσεων εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης σχολικού έτους 2016-2017

https://www.esos.gr/arthra/49088/egkyklios-metatheseon-ekpaideytikon-protovathmias-ekpaideysis-sholikoy-etoys-2016-2017

ΔΟΕ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΣΤΟ ΥΠΠΕΘ ΣΤΙΣ 23.2.2017 ΓΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΜΑΖΙΚΩΝ ΜΟΝΙΜΩΝ ΔΙΟΡΙΣΜΩΝ-ΚΗΡΥΞΗ 2 ΩΡΗΣ ΣΤΑΣΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. ανταποκρινόμενο στο κάλεσμα που απευθύνουν πολλά πρωτοβάθμια σωματεία για συγκέντρωση στο Υπουργείο Παιδείας την Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου και ώρα 2 μ.μ. με κεντρικό αίτημα την πραγματοποίηση μαζικών μόνιμων διορισμών και κάλυψη των σύγχρονων μορφωτικών αναγκών, κηρύσσει δίωρη διευκολυντική στάση εργασίας (12-2 και 2-4) για εκείνη την ημέρα και καλεί τους συναδέλφους να συμμετέχουν μαζικά και δυναμικά.   Από τη Δ.Ο.Ε

Μαζικό «ναι» στους πρόσφυγες από τη Βαρκελώνη

Συντάκτης: 

efsyn.gr

Εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές πήραν μέρος σε διαδήλωση στη Βαρκελώνη, ζητώντας από την ηγεσία της χώρας να εντείνει τις προσπάθειές της προκειμένου να φιλοξενήσει πρόσφυγες από εμπόλεμες περιοχές, όπως έχει δεσμευθεί να το κάνει από το 2015. Σημειώνεται ότι η χώρα έχει υποδεχθεί μόλις 1.100 πρόσφυγες ενώ έχει δεσμευθεί να φιλοξενήσει 17.337  άτομα: 15.888 από τους καταυλισμούς στην Ιταλία και την Ελλάδα, καθώς και 1.449 από την Τουρκία και τη Λιβύη.

Σύμφωνα με τους διοργανωτές, οι συμμετέχοντες στη διαδήλωση άγγιξαν τους 300.000 -ήταν 160.000 άτομα, ανέφεραν από την πλευρά τους οι αστυνομικές αρχές. 

«Φτάνουν οι δικαιολογίες. Πάρτε τους τώρα!», «Όχι άλλοι θάνατοι. Ανοίξτε τα σύνορα», ήταν γραμμένα σε ορισμένα πανό, στα καταλανικά. 

Η δήμαρχος Άντα Κολάου, πρώην ακτιβίστρια, δήλωσε πως είναι πολύ σημαντικό η πόλη της Βαρκελώνης να σηματοδοτεί την ελπίδα «σε μια Ευρώπη γεμάτη αβεβαιότητα, όπου η ξενοφοβία βρίσκεται σε άνοδο».

Σε μια συμβολική κίνηση, η πορεία των διαδηλωτών κατέληξε στο λιμάνι της πόλης, που βρέχεται από τη Μεσόγειο Θάλασσα, όπου περισσότεροι από χιλιάδες μετανάστες έχουν χάσει τη ζωή τους, επιχειρώντας να διαβούν στην Ευρώπη. 

ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΜΕ ΤΟΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΠΕ ΛΑΚΩΝΙΑΣ ΠΟΥ ΔΙΝΕΙ ΠΡΟΦΟΡΙΚΗ ΕΝΤΟΛΗ ΝΑ ΚΑΛΥΦΘΕΙ ΚΕΝΟ ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΠΕ32 ΣΕ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΥΠΗΡΕΤΟΥΝΤΕΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ ΤΟΥ ΠΥΣΠΕ ΛΑΚΩΝΙΑΣ, ΕΝΩ ΟΙ ΑΝΕΡΓΟΙ ΘΕΑΤΡΟΛΟΓΟΙ ΣΤΗΝ ΠΕ ΑΝΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΤΟΥΣ 1300!!! - ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΤΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ Π.Ε. ΛΑΚΩΝΙΑΣ ΤΟ 6/Θ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΑΠΑΔΙΑΝΙΚΩΝ

Ως Αγωνιστική Ριζοσπαστική Παρέμβαση Λακωνίας-ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΠΕ καταγγέλλουμε τον διευθυντή ΠΕ Λακωνίας ΓΙΑ ΤΡΙΤΗ ΦΟΡΑ για τις προφορικές εντολές που δίνει στους εκπαιδευτικούς του 6/θ δημοτικού σχολείου Παπαδιανίκων και εκφοβίζει τους δασκάλους ότι αν δε διδάξουν θεατρική αγωγή (λόγω έκτακτου κενού που έχει προκύψει) θα μετακινηθούν για να καλύψουν λειτουργικές ανάγκες στο 12/θ δημοτικό σχολείο Νεάπολης.

Επιπρόσθετα ,ο αιρετός της μαχόμενης εκπαίδευσης μας ενημέρωσε ότι το κενό στον κλάδο ΠΕ32(θεατρικής αγωγής) που έχει προκύψει στο 6/θ δημοτικό σχολείο Παπαδιανίκων δεν έχει δηλωθεί στο ΥΠΠΕΘ από τον διευθυντή ΠΕ Λακωνίας.Άρα η διεύθυνση ΠΕ Λακωνίας δεν προσπαθεί να προσληφθεί εκπαιδευτικός κλάδου ΠΕ32 και συντασσόμενος με τη λογιστική λογική ΥΠΠΕΘ δίνει προφορική εντολή να καλυφθεί το κενό στον κλάδο ΠΕ32 (στο 6/θ δημοτικό σχολείο Παπαδιανίκων) από το υπάρχον προσωπικό,δηλαδή από δασκάλους που υπηρετούν στο ΠΥΣΠΕ Λακωνίας, διαιωνίζοντας την αδιοριστία των συναδέλφων μας κλάδου πε32.

Το κλίμα εκφοβισμού της διοίκησης στους εκπαιδευτικούς δε θα επιτρέψουμε να περάσει!!!

Αγωνιζόμαστε για τα εργασιακά δικαιώματα όλων των εκπαιδευτικών και τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών.

Όλοι οι εκπαιδευτικοί με τη στάση μας στηρίζουμε και ενισχύουμε το δημόσιο σχολείο.

Εκδήλωση -συζήτηση,Κυριακή 19.2.2017,6μμ.: Μόνιμα αναπληρωτής ή μόνιμα άνεργος; Σπάζοντας τους φαύλους κύκλους της επισφάλειας: Μαζικοί και μόνιμοι διορισμοί στην εκπαίδευση τώρα!

Δηλώσεις για χιλιάδες διορισμούς που δεν υλοποιούνται, λιγότεροι αναπληρωτές στα σχολεία κάθε χρόνο, το μάθημα όλο και λιγότερο ποιοτικό, παιδιά χωρίς εκπαιδευτικούς, δάσκαλες κι καθηγητές άνεργοι, σερβιτόρες, ιδιαίτερα, μπέιμπισιτερς. Για πόσο καιρό ακόμα θα μαζεύουμε μόρια και προϋπηρεσία και κυρίως για ποιο σκοπό;

Συζητάμε για τις προοπτικές του κλάδου, τις προοπτικές του δημόσιου σχολείου και το ρόλο μας μέσα σε αυτό. 

Ομιλήτριες: 

-Δινοπούλου Βαγγελίτσα, αναπληρώτρια δασκάλα, γραμματέας ΣΕΠΕ Α.Λιοσίων-Ζεφυρίου-Φυλής, μέλος του Συντονιστικού αναπληρωτών-αδιόριστων εκπ/κων. 

-Δομούζη Σταυρούλα, δασκάλα, γραμματέας ΣΕΠΕ Δυτ.Αττικής «Κ.Βάρναλης», μέλος Δ.Σ. ΙΠΕΜ-ΔΟΕ.

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ Κ ΣΗΜΕΡΑ Κ ΑΥΡΙΟ! ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΗ ΛΟΓΙΚΗ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΟΥ Η ΖΩΗ ΜΟΥ!!

Ο διευθυντη ΠΕ Λακωνιας στις αρχες της σχολικης χρονιας είχε υποχρεωτικα τοποθετησει εκπαιδευτικο κλαδου πε32 στο δημοτικο σχολειο Νεαπολης και με διαθεση στο δημοτικο σχολειο Ελαφονησου(περιπου 10χλμ) και στο δημοτικο Παπαδιανικων (40χλμ)
Τοτε η αιρετη εκπροσωπος των εκπαιδευτικων με την Αγ.Ριζ.Παρεμβαση Λακωνιας _παρεμβασεις κινησεις συσπειρωσεις πε ειχε αντιδρασει και εγγραφως δημοσιοποιησε οτι αποκρυπτονται κενα απο τον προισταμενο και οτι οι αναπληρωτες εκπαιδευτικοι θα πρεπει να δηλωνουν μονοι τους αν επιθυμουν να διατεθουν και αν ναι σε ποιες σχολικες μοναδες.
5 μηνες μετα την εναρξη της σχολικης χρονιας η αναπληρωτρια εκπαιδευτικος κλαδου πε32 (θεατρολογος) κατεθεσε αιτηση βελτιωσης θεσης και αναγνωρισε!!!ακου εκει αναγνωρισε η διοικηση το λαθος της κ ενεκρινε την αιτηση βελτιωσης κ την επανατοποθετει 20 ωρες στο δημοτικο σχολειο Νεαπολης και 4 ωρες στο δημοτικο σχολειο Ελαφονησου.Ετσι θα συμπληρωνει το υποχρεωτικο της ωραριο στα 10 χλμ και οχι στα 40 χλμ που εκανε σημερα με ευθυνη του διευθυντη Πε Λακωνιας!!!Υπαρχει κενο στον κλαδου ΠΕ32 στο δημοτικο σχολειο Καμπου (στα 3χλμ απο Νεαπολη )αλλα δε γνωστοποιειται διοτι οι ωρες καλυπτονται απο δασκαλους.
ΩΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΛΑΚΩΝΙΑΣ_ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΠΕ EXOYME NA TONIΣΟΥΜΕ:
1.
ΓΙΑΤΙ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ ΔΕ ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΗΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΝΑ Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΠΕ ΛΑΚΩΝΙΑΣ?

2.ΓΙΑΤΙ Ο ΑΙΡΕΤΟΣ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΔΗΜ.ΣΧ ΚΑΜΠΟΥ
ΔΕ ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΕ ΤΙΣ ΩΡΕΣ ΤΗΣ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ???ΓΙΑΤΙ ΤΙΣ ΚΑΛΥΨΑΝ ΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΜΠΟΥ???

Η ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΜΕΝΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΣΣΑΣ ΜΑΣ ΚΛΑΔΟΥ ΠΕ32 ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ ΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΚΑΛΥΨΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΚΑΙ ΕΚΤΑΚΤΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΝΕΑΠΟΛΗΣ.

ΑΙΤΗΜΑ ΜΑΣ ΝΑ ΚΑΛΥΦΘΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΝΑ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΖΗΤΑΕΙ Ο ΚΛΑΔΟΣ Κ ΟΧΙ Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ .
ΝΑ ΔΗΛΩΘΕΙ ΤΟ ΕΚΤΑΚΤΟ ΚΕΝΟ ΣΤΟ ΥΠΠΕΘ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΛΗΦΘΕΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΚΛΑΔΟΥ ΠΕ32 ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΑΠΑΔΙΑΝΙΚΩΝ .ΚΑΜΙΑ ΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΚΕΝΟΥ ΑΠΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ
ΚΛΑΔΟΥ ΠΕ70!!!!!!
ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ Κ ΣΗΜΕΡΑ Κ ΑΥΡΙΟ!
ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΗ ΛΟΓΙΚΗ
Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΟΥ Η ΖΩΗ ΜΟΥ!!

ΤΑ ΛΕΓΑΜΕ ΩΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΠΕ ΛΑΚΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΏΘΗΚΕ Η ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΣΣΑ MAΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 5 ΜΗΝΕΣ!

ΤΑ ΛΕΓΑΜΕ ΩΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΠΕ ΛΑΚΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΘΗΚΕ Η ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΣΣΑ ΜΑΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 5 ΜΗΝΕΣ!
ΕΠΑΝΟΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΡΙΑΣ EKΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΚΛΑΔΟΥ ΠΕ32 (ΘΕΑΤΡΟΛΟΓΟΣ) ΑΠΟ ΠΥΣΠΕ ΛΑΚΩΝΙΑΣ ΜΕ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΠΕ ΛΑΚΩΝΙΑΣ !
ΔΗΛΑΔΗ Ο ΙΔΙΟΣ ΠΟΥ ΑΠΕΚΡΥΨΕ ΚΕΝΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 5 ΜΗΝΕΣ ΤΗΝ ΕΠΑΝΟΤΟΠΟΘΕΤΕΙ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΗΝ ΚΑΛΥΨΗ ΕΚΤΑΚΤΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΝΕΑΠΟΛΗΣ ΩΣ ΕΓΚΡΙΣΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗΣ ΘΕΣΗΣ!
ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΘΑ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ!

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΕΛΑΣΤΙΚΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ ΜΕ ΑΠΟΦΑΣΗ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΠΕ ΛΑΚΩΝΙΑΣ-ΑΠΟΚΡΥΨΗ ΔΙΔΑΚΤΙΚΩΝ ΩΡΩΝ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΚΑΜΠΟΥ ΚΑΙ ΑΙΡΕΤΟΥ ΣΤΟ ΠΥΣΠΕ ΛΑΚΩΝΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΚΙΝΗΣΗ

14.11.2016

ΠΡΟΣ

ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΠΕ ΛΑΚΩΝΙΑΣ ,Κ.ΝΤΑΛΙΑΝΗ ΠΕΤΡΟ

Ελαστικά εργαζόμενη εκπαιδευτικός κλάδου ΠΕ32 (θεατρολόγος) τοποθετήθηκε προσωρινά για το διδακτικό έτος 2016-17 στο 12/θ δημοτικό σχολείο Νεάπολης και διατέθηκε για τη συμπλήρωση του υποχρεωτικού διδακτικού της ωραρίου στα δημοτικά σχολεία :Ελαφονήσου και Παπαδιανίκων,με ατομική απόφαση του διευθυντή ΠΕ Λακωνίας και όχι μέσω ΠΥΣΠΕ.
Καταγγέλλουμε τις ατομικές ενέργειες του διευθυντή ΠΕ Λακωνίας, καθώς και του αιρετού της Ανεξάρτητης Κίνησης -διευθυντή 6/θ δημοτικού σχολείου Κάμπου Βοιών που δε γνωστοποίησε στη διεύθυνση διδακτικές ώρες θεατρικής αγωγής με αποτέλεσμα αναπληρώτρια εκπαιδευτικος κλάδου ΠΕ32 αντί να συμπληρώνει το υποχρεωτικό διδακτικό της ωράριο στα 3 χλμ(δημοτικό σχολείο Κάμπου) το συμπληρώνει σε απόσταση 40 λεπτών(δημοτικό σχολείο Παπαδιανίκων) .
Δε θα επιτρέψουμε την οικονομική εξόντωση των αναπληρωτών εκπαιδευτικών με απόφαση της διοίκησης.
Δε θα επιτρέψουμε οι αιρετοί εκπρόσωποι των εκπαιδευτικών να ειναι εφαρμοστές της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής συριζα-ανελ,
καθώς και να σιωπούν μπροστά στις αυθαιρεσίες της διοίκησης.
Παρακαλώ ενημερώστε μας εγγράφως τι ακριβώς έγινε με τις διδακτικές ώρες της θεατρικής αγωγής στο 6/θ δημοτικό σχολείο Κάμπου;

Η αιρετή εκπρόσωπος των εκπαιδευτικών στο ΠΥΣΠΕ Λακωνίας
με τις Παρεμβάσεις Κινήσεις Συσπειρώσεις ΠΕ
Παπαδοπούλου Ελισάβετ
τηλ.6978697160

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΛΑΚΩΝΙΑΣ-ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΠΕ:ΠΡΟΣ ΑΙΡΕΤΟΥΣ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΠΕ ΛΑΚΩΝΙΑΣ

Σας γνωστοποιούμε ότι έχει προκύψει έκτακτο λειτουργικό κενό στον κλάδο ΠΕ32(Θεατρολόγος)

στο δημοτικό σχολείο Παπαδιανίκων. Παρακαλούμε όπως ελέγξετε αν έχει δηλωθεί το κενό από τη διεύθυνση ΠΕ Λακωνίας στο ΥΠΠΕΘ. Δε θα επιτρέψουμε το διδακτικό αντικείμενο της θεατρικής αγωγής να διδαχθεί από εκπαιδευτικό κλάδου ΠΕ70.Αγωνιζόμαστε να δημοσιοποιούνται και να καλύπτονται όλα τα κενά στα δημόσια σχολεία από τους αντίστοιχους κλάδους εκπαιδευτικών.

Δε θα επιτρέψουμε να μπαλωθούν τα κενά και να διαιωνιστεί η αδιοριστία των συναδέλφων μας καθηγητών ειδικοτήτων.

Το Υπουργείο Παιδείας "νεκρανασταίνει» την ΑΔΙΠΠΔΕ για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών

Ποιος αποφασίζει για την ελληνική εκπαίδευση και από ποιον χαρασσεται η αντζέντα

Του Χρήστου Κάτσικα

Το Υπουργείο Παιδείας "νεκρανασταίνει» την ΑΔΙΠΠΔΕ για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών

           Νομοθετική ρύθμιση για την αναβάθμιση της Αρχής Διασφάλισης της Ποιότητας στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (ΑΔΙΠΠΔΕ), προανήγγειλε η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, στο πλαίσιο εφαρμογής αφενός της αυτοαξιολόγησης των σχολικών μονάδων και αφετέρου της αξιολόγησης των 20.000 στελεχών εκπαίδευσης.

               Η διαδικασία θα ξεκινήσει μέσα στο 2017 με την αξιολόγηση των στελεχών της εκπαίδευσης -πρόκειται για περίπου 20.000 στελέχη τα οποία κατέχουν διοικητικές θέσεις ευθύνης στην εκπαίδευση- και θα συνεχιστεί με την αυτοαξιολόγηση των σχολικών μονάδων η οποία θα είναι υποχρεωτική και θα διενεργείται σε ετήσια βάση.

                Το “νέο σύστημα” αυτοαξιολόγησης, σύμφωνα με τον κ. Κώστα Γαβρόγλου θα αφορά μόνο στην αποτίμηση του εκπαιδευτικού έργου από το σύλλογο διδασκόντων και θα διεξάγεται εντός της σχολικής μονάδας.

                «Σε καμία περίπτωση, οι διαδικασίες δεν θα έχουν τιμωρητικό χαρακτήρα ούτε βέβαια θα συνδέονται με μισθούς ή απολύσεις» (1), διαβεβαιώνει σε όλους τους τόνους  ο υπουργός Παιδείας, ενώ παράλληλα σημειώνει ότι  «επιπλέον η αυτοαξιολόγηση των σχολικών μονάδων που θα καθιερώσουμε, θα συμπεριλαμβάνει και την αξιολόγηση της πολιτείας, κατά πόσο, δηλαδή, η πολιτεία ήταν συνεπής στις υποχρεώσεις της».(2)

                Να θυμίσουμε στο σημείο αυτό, για να μην παίζουμε με τις λέξεις όταν αυτές μετατρέπονται σε εργαλεία εξαπάτησης, ότι α. και το προηγούμενο σύστημα αξιολόγησης σε πρώτο στάδιο αφορούσε μόνο στην αποτίμηση του έργου κάθε σχολείου από το σύλλογο διδασκόντων,  β. όλες οι προσπάθειες επιβολής της αξιολόγησης, τα τελευταία 30 χρόνια, δήλωναν εξαρχής τον αντικειμενικό και δημοκρατικό τους χαρακτήρα και την προσήλωσή τους στην ανάγκη ανατροφοδότησης του εκπαιδευτικού έργου και γ. είναι αστείο να υποστηρίζει κανείς ότι η απουσία της αυτοαξιολόγησης είναι αυτή που φρενάρει την πολιτεία γενικότερα και το Υπουργείο Παιδείας ειδικότερα να είναι συνεπείς με τις υποχρεώσεις τους στην εκπαίδευση (επαρκής χρηματοδότηση, διορισμοί, αριθμός μαθητών ανά τμήμα, υποδομές κα).

               Να ξεκαθαρίσουμε, επίσης, ότι η ενέργεια του Υπουργού Παιδείας να «βγάλει από τη ναφθαλίνη» ,αναβαθμίζοντάς την, τη λεγόμενη Αρχή Διασφάλιση της Ποιότητας στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (ΑΔΙΠΠΔΕ),  δεν αποτελεί παρά “οδηγία” της Έκθεσης Παρακολούθησης της Εκπαίδευσης και της Κατάρτισης (Σεπτέμβριος 2016) που εκδόθηκε για την Ελλάδα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Στην “Έκθεση” αυτή, η οποία εστιάζει σε τρεις κατευθυντήριες οδηγίες (1. Πρέπει να γίνουν κι άλλες συγχωνεύσεις/καταργήσεις σχολείων-τάξεων-πανεπιστημίων, 2. ΕΕ-ΟΟΣΑ-ΔΝΤ ανησυχούν για το πάγωμα της αξιολόγησης και 3. Οι μισοί εκπαιδευτικοί στην Α/βάθμια είναι άνω των 50 ετών και πως τα επόμενα 6 χρόνια ο πληθυσμός της Α/βάθμιας θα μειωθεί κατά 25%) διαβάζουμε: "Δεδομένης της θετικής επίδρασης που μπορούν να έχουν η αυτονομία και η λογοδοσία στις εκπαιδευτικές επιδόσεις, θεωρείται ανησυχητικό το γεγονός ότι έχουν ανασταλεί οι διαδικασίες για την αξιολόγηση των σχολείων και των εκπαιδευτικών (αυτοαξιολόγηση για τα σχολεία και ατομική αξιολόγηση εκπαιδευτικών), ακόμα και στην ιδιωτική εκπαίδευση (ΟΟΣΑ 2016). Η αρμόδια διοικητική αρχή (ΑΔΙΠΠΔΕ) δεν επιτελεί έτσι πλήρως την αποστολή της, που συνίσταται στη διασφάλιση της ποιότητας και στην αξιολόγηση" (3).

               Καθίσταται, λοιπόν, κάτι περισσότερο από σαφές ότι η εκπαιδευτική πολιτική που εφαρμόζεται από το Υπουργείο Παιδείας, χαράσσεται από τους διεθνείς οργανισμούς και εποπτεύεται από την τρόικα.

Η “ΙΣΤΟΡΙΑ”, Η “ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑ” ΚΑΙ Η “ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ” ΤΗΣ ΑΔIΠΠΔΕ

               Η θεσμοθέτηση της ΑΔΙΠΠΔΕ το 2013 (με το ν. 4142/2013  “Αρχή Διασφάλισης της Ποιότητας στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση” ΦΕΚ 83),  από τη συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, δεν ήταν τίποτε άλλο από την ετεροχρονισμένη υιοθέτηση από το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα γνωστών πολιτικών επιλογών στο διεθνές επίπεδο και την εναρμόνιση με την πολιτική που προωθούσε ο ΟΟΣΑ για την ελληνική εκπαίδευση ήδη από το 2011. Αποτελεί, σύμφωνα με τον Πανεπιστημιακό Γιώργο Μαυρογιώργο, μια δομή περαιτέρω εμπέδωσης νεοφιλελεύθερων πολιτικών, τον κεντρικό αξιολογικό μηχανισμό του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος που συντονίζει και ενοποιεί το σύνολο των αξιολογικών διαδικασιών (αυτοαξιολόγηση σχολικής μονάδας, ατομική αξιολόγηση εκπαιδευτικού) (4).

               Η ΑΔΙΠΠΔΕ, ανάμεσα στα άλλα, «Εποπτεύει τις διαδικασίες αξιολόγησης των εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης... με σκοπό τη διασφάλιση της εγκυρότητας, της αξιοπιστίας και της αντικειμενικότητας της αξιολόγησης... Μετααξιολογεί τα συστήματα αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου και των εκπαιδευτικών και εντοπίζει αδυναμίες και τρόπους αντιμετώπισής τους... Αποφαίνεται επί των ενστάσεων των περιφερειακών διευθυντών εκπαίδευσης...» (5).

               Την ίδια στιγμή που καταργούνται ή συγχωνεύονται σχολεία, πανεπιστήμια, οργανισμοί, καθιερώνεται νέος πολυδάπανος μηχανισμός, με πολλές νέες δομές (Παρατηρητήριο Αξιολόγησης, Δίκτυο Πληροφόρησης, Επιτροπές Αξιολόγησης, κ. α.) με αποκλειστική ευθύνη την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού και των σχολικών μονάδων. Έχουμε, πλέον, πέρα από τον υπερεθνικό ΟΟΣΑ, τα προπλάσματα εγχώριων “οίκων αξιολόγησης” και στην εκπαίδευση. Οι ίδιοι οι αξιολογητές/επιτηρητές επιτηρούνται μέσα σε ένα πλαίσιο ιεραρχικής πυραμίδας. Ακόμη και η λεγόμενη “Ανεξάρτητη Αρχή Διασφάλισης της Ποιότητας” υπόκειται στον έλεγχο διεθνών οργανισμών και «οίκων αξιολόγησης».

                Έτσι, κάπως, σύμφωνα με τον Γιώργο Μαυρογιώργο, έχει δομηθεί η αρχιτεκτονική ενός παγκόσμιου πανοπτισμού, επιτήρησης, ελέγχου και πιστοποίησης των «εκπαιδευτικών προϊόντων» και των «εκπαιδευτικών υπηρεσιών», με όρους συνεχούς και αδιάλειπτης αξιολόγησης, ανταγωνισμού, ιεραρχικής κατάταξης, κερδοφορίας και κατανάλωσης. Υπάρχει ένα αξιολογικό οικουμενικό μάτι-ιερατείο που τα βλέπει όλα (6).

                Σύμφωνα με τον εκπαιδευτικό αναλυτή Γιώργο Καλημερίδη η ΑΔΙΠΠΔΕ δεν είναι απλά μια ουδέτερη αρχή που μπορεί να έχει αριστερό ή αντιδραστικό πρόσημο, ανάλογα με το ποιος έχει την κυβερνητική εξουσία, αλλά σφραγίζεται δομικά από το νεοφιλελεύθερο εκπαιδευτικό υπόδειγμα και την πολιτική του ΟΟΣΑ και της ΕΕ. Η ΑΔΙΠΠΔΕ οικοδομείται εξαρχής σε άμεση συνάρτηση με την αρχιτεκτονική και τα δίκτυα του διεθνούς καπιταλιστικού ελέγχου και επιτήρησης των εκπαιδευτικών συστημάτων, με στόχο την εμπέδωση του σχολείου της αγοράς (7).

                Για να γίνει κατανοητή η σημασία της ΑΔΙΠΠΔΕ πρέπει να επισημάνουμε ότι η νεοφιλελεύθερη αποδόμηση του κοινωνικού κράτους και η σύστοιχη αναδιάρθρωση του κράτους και των εκπαιδευτικών συστημάτων, τις τρεις τελευταίες δεκαετίες, βασίστηκε στην προώθηση του λεγόμενου Νέου Δημόσιου Μάνατζμεντ, το οποίο περιστρέφεται γύρω από τις έννοιες της αποτελεσματικότητας και αποδοτικότητας. Οι συγκεκριμένες έννοιες παραπέμπουν σε μια συγκεκριμένη μεταρρυθμιστική λογική και πρακτική για το σχολείο που προκρίνει ως αναγκαία τη διαμόρφωση ενιαίων κριτηρίων, στοχοθεσιών και αξιολογικών μηχανισμών, με σκοπό την εκτίμηση της «αποδοτικότητας» των εκπαιδευτικών συστημάτων σε σχέση με τις ανάγκες της οικονομικής ανταγωνιστικότητας και της κεφαλαιακής συσσώρευσης. Το κυρίαρχο ζητούμενο για το νεοφιλελεύθερο εκπαιδευτικό παράδειγμα είναι επομένως η αναζήτηση κοινών κριτηρίων για τη σύγκριση της απόδοσης, τόσο των διάφορων εκπαιδευτικών φορέων στο εσωτερικό ενός εκπαιδευτικού συστήματος, όσο και της δυνατότητας σύγκρισης διαφορετικών εκπαιδευτικών συστημάτων. Η αντιμετώπιση της εκπαίδευσης με όρους αγοράς, ανταγωνιστικότητας και ποσοτικής σύγκρισης είναι οι βασικοί πυλώνες της συγκεκριμένης εκπαιδευτικής προσέγγισης (8).

               Όπως επισημαίνει ο Γιώργος Καλημερίδης, η συνέπεια ήταν η ανάπτυξη μιας εκπαιδευτικής τεχνοκρατίας, ειδικευμένης στα ζητήματα του εκπαιδευτικού μάνατζμεντ και της αποτίμησης του εκπαιδευτικού έργου, που συγκεντρώνεται γύρω από τις «ανεξάρτητες εθνικές αρχές διασφάλισης της ποιότητας του εκπαιδευτικού έργου», καθώς και τα ποικίλα διεθνικά δίκτυα διακυβέρνησης των εκπαιδευτικών συστημάτων στα οποία συμμετέχουν διεθνείς οργανισμοί όπως ο ΟΟΣΑ και η ΕΕ, αλλά και ιδιωτικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στο εκπαιδευτικό πεδίο, όπως ο γνωστός στην ελληνική εκπαίδευση όμιλος Danielson, το Bertelsmann Foundation και το ίδρυμα Βill Gates. Οι ανεξάρτητες συνεπώς αρχές αξιολόγησης των εκπαιδευτικών συστημάτων αποτελούν σημαντικούς κόμβους για τη διάχυση της νεοφιλελεύθερης εκπαιδευτικής πολιτικής και τη διασύνδεση της εθνικής πολιτικής με την εκπαιδευτική πολιτική ιμπεριαλιστικών θεσμών όπως ο ΟΟΣΑ και η ΕΕ ή πολυεθνικών επιχειρηματικών ομίλων, μακριά πάντα από την ενοχλητική παρέμβαση των εκπαιδευτικών συλλογικοτήτων (9).

ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

               Με βάση τα παραπάνω μπορούμε να καταλήξουμε σε ένα πρώτο συμπέρασμα. Το “ξαναζέσταμα” του μηχανισμού της ΑΔΙΠΠΔΕ συνιστά μια ακόμη πολιτική υποχώρηση της κυβέρνησης τόσο απέναντι τόσο στην εγχώρια εκπαιδευτική τεχνοκρατία, όσο και στη νεοφιλελεύθερη αντιεκπαιδευτική πολιτική του ΟΟΣΑ και της ΕΕ. Τα παραπάνω υπονομεύουν προφανώς τις  εξαγγελίες του Υπουργού Παιδείας για αξιολογικές διαδικασίες που «δεν θα έχουν τιμωρητικό χαρακτήρα ούτε βέβαια θα συνδέονται με μισθούς ή απολύσεις».

                Η ΑΔΙΠΠΔΕ συγκροτήθηκε ακριβώς για τους ακριβώς αντίθετους  λόγους. Άρα προκύπτει το ερώτημα σε τι μπορεί να συμβάλλει η συγκεκριμένη ανεξάρτητη αρχή, με τα πολιτικά χαρακτηριστικά που περιγράψαμε, σε μια συλλογική και δημοκρατική αποτίμηση του παιδαγωγικού έργου; Μήπως η αναβάθμισή της συνιστά δήλωση προσήλωσης στις «μεταρρυθμίσεις» ΟΟΣΑ;

                Αν ναι πώς σκέφτεται να εξασφαλίσει μια διακριτή εκπαιδευτική πολιτική από αυτήν της προηγούμενης κυβέρνησης;

                Είναι φανερό ότι η πρόσφατη δήλωση του κ. Κώστα Γαβρόγλου «η πολιτική μας συνοψίζεται στο εξής πλαίσιο: εδραιώνουμε, κατοχυρώνουμε και βελτιώνουμε όσα έχουν ήδη γίνει και παίρνουμε νέες πρωτοβουλίες» (10) δίνει την απάντηση στα ερωτήματα που τίθενται.

               Επιτήρηση, δημοσιοποίηση δεδομένων, ταξινόμηση, ηλεκτρονικές πλατφόρμες αξιολόγησης, υιοθέτηση διεθνών προτύπων αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου και συνεργασία με αντίστοιχους φορείς συγκροτούν τη βασική πολιτική λειτουργία της ΑΔΙΠΠΔΕ. Με αυτό τον τρόπο αναπαράγεται αναπόφευκτα ο διεθνής νεοφιλελεύθερος τεχνοκρατισμός της μέτρησης και της ποσοτικής αποτίμησης και ιεράρχησης σχολείων, μαθητών και εκπαιδευτικών. Όλα τα παραπάνω παραμένουν σε ισχύ, διαμορφώνοντας αναπόφευκτα και το γενικό προσανατολισμό της επικείμενης κυβερνητικής πολιτικής για την αξιολόγηση.

 "Ο ΣΥΡΙΖΑ παλεύει για την ανατροπή και την αποδόμηση αυτών των πολιτικών" (2015)

               Στις 26 Μαρτίου 2013 η Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Παναγιώτα Δριτσέλη μιλώντας στη Βουλή, στη διάρκεια της συζήτησης του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Παιδείας «Αρχή διασφάλισης της ποιότητας στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση» (ΑΔΙΠΠΔΕ),  σημείωνε: «Και το Υπουργείο επιλέγει σ’ όλα αυτά να απαντήσει ότι η δημιουργία μιας Αρχής, της ΑΔΙΠΠΔΕ, με κόστος λειτουργίας περί το 1,5 εκατομμύριο ευρώ ετησίως, αποδεικνύοντας γι’ άλλη μια φορά ότι για τη διάλυση της δημόσιας εκπαίδευσης λεφτά υπάρχουν… Η Αρχή που θέλετε να δημιουργήσετε είναι μόνο κατ’ επίφαση ανεξάρτητη» Αντίθετα, δημιουργείται ένα υπουργοκεντρικό όργανο, το οποίο το μόνο που κάνει είναι να προσφέρει άλλοθι σε άνωθεν κυβερνητικές επιλογές» (11)

.               Λίγες μέρες πριν, στις 12 Μαρτίου 2013, στη διάρκεια της συζήτησης για το ίδιο σχέδιο νόμου στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής, η κ. Παναγιώτη Δριτσέλη, ως αγορήτρια του ΣΥΡΙΖΑ  τόνιζε ότι: «η Αρχή διασφάλισης της ποιότητας στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση έχει σχεδιαστεί να λειτουργεί ως Δευτεροβάθμιο Όργανο αξιολόγησης των εκπαιδευτικών. Οι εξουσίες που διαθέτει δεν είναι μόνο γνωμοδοτικές, είναι και ουσιαστικές. Αυτό συνεπάγεται ότι ένα Όργανο δεσμευμένο από τις εντολές της πολιτικής ηγεσίας, θα αποφαίνεται για την επάρκεια των εκπαιδευτικών και του  έργου τους σε Δεύτερο Βαθμό και θα αξιολογεί και τις σχολικές μονάδες. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι υπό την επίφαση της ανεξάρτητης λειτουργίας θα μπορεί η Α.ΔΙ.Π.Π.Δ.Ε. να δικαιολογεί τις πολιτικές αποφάσεις για απολύσεις και συγχωνεύσεις που επιβάλλονται από τα κλιμάκια της Τρόικας και υπογράφονται από τον Υπουργό Παιδείας» (12)

                Στις αρχές Ιανουαρίου 2015, λίγες μέρες πριν την Κυβερνητική αλλαγή κυκλοφόρησε από την Κοινοβουλευτική Επιτροπή για την Παιδεία του ΣΥΡΙΖΑ η “Μαύρη Βίβλος της μνημονιακής εκπαίδευσης" από όπου αλιεύσαμε ένα επίκαιρο και  διαφωτιστικό   απόσπασμα στις σελίδες 64 και 65 που αναφέρεται και στην αυτοαξιολόγηση των σχολικών μονάδων.

               «Οι προσπάθειες για τη “νέα αξιολόγηση”, την “αυτοαξιολόγηση”, αποτελούν τον πυρήνα χρηματοδοτούμενων προγραμμάτων από την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία φαίνεται να δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον γι’ αυτόν το νέο τρόπο αξιολόγησης, ο οποίος σε σχέση με τον παραδοσιακό έχει ένα σημαντικό πολιτικό όφελος: καθώς παρουσιάζεται με προκάλυψη μοντέρνα και αθώα, αφοπλίζει την κριτική των εκπαιδευτικών στην παραδοσιακή αξιολόγηση, ενώ την ίδια ώρα προλειαίνει το έδαφος για τη σταδιακή εφαρμογή του “νεοεπιθεωρητισμού”. Ο στόχος δεν είναι άλλος από τη νομιμοποίηση αφενός της πολιτικής μείωσης των σχολικών μονάδων, μέσω του κλεισίματος-συγχώνευσης «αντιπαραγωγικών» σχολείων, και αφετέρου η ώθηση προς την έξοδο ενός μεγάλου τμήματος εκπαιδευτικών. Στο ίδιο πλαίσιο προωθούνται η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών και η ένταση της “ζούγκλας του ανταγωνισμού” ανάμεσα στα σχολεία, τα οποία καλούνται πλέον να εξασφαλίσουν μαθητές και χρηματοδότηση, αν θέλουν να συνεχίσουν να λειτουργούν» (13).

Σημειώσεις

1. Δήλωση του Υπουργού Παιδείας στη Βουλή, κατά τη συζήτηση επί του Κρατικού Προυπολογισμού (Πρακτικά Βουλής, 8/12/2016)

2.Συνέντευξη του Υπουργού Παιδείας, Κώστα Γαβρόγλου στην Εποχή, 21/12/2016

3.Ευρωπαϊκή Επιτροπή,“Έκθεση παρακολούθησης της εκπαίδευσης και της κατάρτισης του 2016” για την Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, Σεπτέμβριος 2016

4.Γιώργος Μαυρογιώργος,  Νεοφιλελεύθερη ΑΔΙΠ και Δημόσιο Πανεπιστήμιο: Μια συγκρουσιακή συμβίωση, Παιδεία και Κοινωνία, Αυγή, 30/10/2016

5.Νόμος 4142/2013, "Αρχή Διασφάλισης της Ποιότητας στην ΠΕ και ΔΕ (Α.ΔΙ.Π.Π.Δ.Ε.)", ΦΕΚ 83, 9 Απριλίου 2013

6.Γιώργος Μαυρογιώργος, Η αξιολόγηση ως γοητεία και ως εφιάλτης, alfavita.gr

7.Γιώργος Καλημερίδης, Η ΑΔΙΠΠΔΕ, η αξιολόγηση και το πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας, alfavita.gr

8.Γιώργος Καλημερίδης, στο ίδιο, alfavita.gr

9.Γιώργος Καλημερίδης, στο ίδιο, alfavita.gr

10. Κώστας Γαβρόγλου, Τον Σεπτέμβριο ξεκινά η εφαρμογή της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, Συνέντευξη στην Εποχή, 21/12/2016

11.Πρακτικά Βουλής, ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΝΑ΄, Τρίτη  26 Μαρτίου 2013

12.Πρακτικά Βουλής, Διαρκής Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων, Τρίτη 12 Μαρτίου 2013

13.Κοινοβουλευτική Επιτροπή για την Παιδεία του ΣΥΡΙΖΑ, Η «Μαύρη Βίβλος» της μνημονιακής εκπαιδευτικής πολιτικής, Παιδεία και Κοινωνία - Η Αυγή, Ιανουάριος 2015

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Χρήστος Κάτσικας - Κώστας Θεριανός - Θανάσης Τσιριγώτης - Γιώργος Καββαδίας, Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ, Λιβάνης 2007

Χ.Κάτσικας - Γ.Καββαδίας, Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ: Ποιος, ποιον και γιατί, Σαββάλας 2002

Χρήστος Κάτσικας - Κώστας Θεριανός, Κατανοώντας το σχολείο στον καπιταλισμό, Επίκεντρο 2008

Χρήστος Κάτσικας, Ευρωπαϊκός χώρος ανώτατης εκπαίδευσης και καπιταλιστική αναδιάρθρωση, Gutenberg 2005

Γιώργος Μαυρογιώργος, Οίκοι αξιολόγησης στην εκπαίδευση και το "αόρατο χέρι" της αγοράς, Οσελότος 2015

ΠΗΓΗ: alfavita

Ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων προτείνει 12 επαίσχυντα μέτρα για την εκπαίδευση!

Δείτε παρακάτω και τις 12 προτάσεις αποδόμησης της Δημόσιας Δωρεάν Εκπαίδευσης και του Σχολείου που προτείνει ο ΣΕΒ (οι εργοδότες που απολύουν και αφήνουν απλήρωτους τους εργάτες)

...Ως συνέπεια των παραπάνω διατυπώνονται οι ακόλουθες 10 + 2 προτάσεις πολιτικής για το Ελληνικό σχολείο:

 

1. Ενίσχυση της αυτονομίας των διοικήσεων των σχολείων στη λήψη αποφάσεων που αφορούν τη διαμόρφωση του εκπαιδευτικού προγράμματος και την διαχείριση του προϋπολογισμού του σχολείου. Ειδικά στην Ελληνική πραγματικότητα, να έχει προηγηθεί η κατάλληλη εκπαίδευση των διοικήσεων για καλές πρακτικές που χρησιμοποιούνται σε Ελληνικά και ξένα σχολεία.

 

2. Ενίσχυση πόρων για τη διδασκαλία μαθημάτων πληροφορικής, επιχειρηματικότητας και αγωγής του πολίτη στις δύο βαθμίδες.

3. Καθιέρωση εθνικών στρατηγικών στόχων βάσει των οποίων θα αξιολογούνται τα σχολεία, με παράλληλη ενίσχυση της εποπτείας της διοίκησης του σχολείου ώστε η αυξημένη ελευθερία διαχείρισης να συνοδεύεται από ανάλογη λογοδοσία και επαρκή διαφάνεια.

4. Αύξηση της εμπλοκής των τοπικών αρχών, ιδανικά με ανάληψη και μέρους της ευθύνης χρηματοδότησης και την αντίστοιχη ευθύνη εποπτείας.

5. Προγράμματα ανάπτυξης διδακτικών δεξιοτήτων των πτυχιούχων που σκοπεύουν να εργαστούν ως εκπαιδευτικοί.

6. Ανάπτυξη και εδραίωση ομαδικής δουλειάς των δασκάλων και της εξατομικευμένης εκπαίδευσης, τόσο εντός των σχολείων αλλά και μέσω δικτύων συνεργασίας και ανταλλαγής καλών πρακτικών ανάμεσα στα σχολεία, και ειδικά ανάμεσα σε σχολεία με καλές και μέτριες επιδόσεις.

7. Ανάπτυξη συστημάτων αξιολόγησης, σε εθνικό επίπεδο και σε επίπεδο μονάδας, τα αποτελέσματα της οποίας θα δημοσιοποιούνται από δημόσια και ιδιωτικά σχολεία σε ένα πλαίσιο διαφάνειας και θα αξιοποιούνται κυρίως ως πηγή πληροφόρησης και ως βάση για τη συνεχή βελτίωση του συστήματος συνολικά και της κάθε μονάδας χωριστά.

8. Ταύτιση των αυξημένων αρμοδιοτήτων που θα έχει η διοίκηση του σχολείου με μια διαδικασία επιλογής που θα διασφαλίζει ότι οι θέσεις αυτές θα πληρώνονται από διευθυντές με την απαραίτητη επιστημονική κατάρτιση και διοικητική ικανότητα.

9. Στόχος των παραπάνω θα είναι η καλύτερη διαχείριση των ανθρωπίνων πόρων, ώστε να αυξηθούν οι μέσες ώρες διδασκαλίας και να μειωθούν οι ανάγκες για έκτακτους εκπαιδευτικούς, και ως συνέπεια να απελευθερωθούν πόροι για την ενίσχυση υποδομών και συστημάτων που θα βελτιώσουν την αποδοτικότητα όλων των εκπαιδευτικών.

10. Ορθή κατανομή των πόρων των διαρθρωτικών ταμείων για τη συνολική αναβάθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος.

11. Αντικατάσταση του άρθρου 16 του Συντάγματος με το άρθρο 14 του χάρτη των θεμελιωδών δικαιωμάτων, που έχει κυρωθεί από την Ελληνική Βουλή με το Ν3671/2008 και αναγνώριση του γονεϊκού δικαιώματος επιλογής της εκπαίδευσης που θα λάβουν τα παιδιά καθώς και αναγνώριση και κατοχύρωση της ανεξαρτησίας της σε όλες της βαθμίδες και σε όλους τους τύπους

εκπαίδευσης.

12. Πολιτική διαφάνειας (open data) στο σύνολο των δημόσιων πόρων που κατευθύνονται σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, ώστε να γνωρίζει ο φορολογούμενος και να αξιολογεί το κράτος την αποτελεσματικότητα των πολιτικών που εφαρμόζονται.

πηγή: http://www.kathimerini.gr/