ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 30.1.2017 Η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΜΟΛΑΩΝ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΠΕ Γ.ΡΙΤΣΟΣ ΜΟΛΑΩΝ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΕΙ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΟΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΠΕ ΛΑΚΩΝΙΑΣ ΣΤΙΣ 11.30 ΤΟ ΠΡΩΙ ΣΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΗΡΙΟ ΛΑΚΩΝΙΑΣ. ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΟΥΣ ΜΑΣ ,ΤΑ ΔΣ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΠΕ ΛΑΚΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΕΙΔΙΚΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΠΛΗΡΗ ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΣΤΗΡΙΞΗ!

ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 30.1.2017 

Η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΜΟΛΑΩΝ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΠΕ Γ.ΡΙΤΣΟΣ ΜΟΛΑΩΝ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΕΙ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΟΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΠΕ ΛΑΚΩΝΙΑΣ ΣΤΙΣ 11.30 ΤΟ ΠΡΩΙ ΣΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΗΡΙΟ ΛΑΚΩΝΙΑΣ.

ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΟΥΣ ΜΑΣ ,ΤΑ ΔΣ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΠΕ ΛΑΚΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΕΙΔΙΚΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΠΛΗΡΗ ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΣΤΗΡΙΞΗ!

Η «ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ» ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΚΑΙ Ο ΟΡΙΖΟΝΤΙΟΣ ΚΑΙ ΚΑΘΕΤΟΣ «ΚΟΦΤΗΣ» ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΣΤΗΡΙΞΕΙΣ

Το σχολείο «της ισότητας και της ποιότητας» ευαγγελίστηκε το ΥΠΠΕΘ με τις αντιφάσεις ανάμεσα στο φερόμενο ως πρόταγμα και την ουσία, να συνιστούν ευθεία βολή απέναντι και στα δικαιώματα των μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Χιλιάδες παιδιά που δικαιούνται πλήρη παράλληλη στήριξη βάσει γνωματεύσεων των ΚΕΔΔΥ βρίσκονται τέλη Γενάρη είτε αστήρικτα στο πλαίσιο της γενικής τάξης, είτε με εκ περιτροπής στήριξη. Με βάση τις τοποθετήσεις των αναπληρωτών, οι παράλληλες στηρίξεις μοιράζονται κατά πλειοψηφία σε δύο, τρία, τέσσερα ακόμα και πέντε παιδιά, σε ένα, δύο, τρία σχολεία γεγονός που μεταφράζεται απλά σε υποστήριξη 1-2-3 ώρες την ημέρα ή 1-2-3 μέρες τη βδομάδα. Την ίδια στιγμή οι ειδικές επιτροπές ανά διεύθυνση με τη συμμετοχή διευθυντών εκπαίδευσης, συμβούλων ειδικής και γενικής αγωγής και προϊσταμένων ΚΕΔΔΥ, αποφασίζουν ποια κενά θα δοθούν και ποια όχι, με λίγα λόγια ποια παιδιά δικαιούνται λιγότερο ή περισσότερο παράλληλη στήριξη.

Αναμφίβολα η εμπέδωση της παράλληλης στήριξης σε ρόλο part-time ικανοποίησης εκπαιδευτικών αναγκών έρχεται να επιβεβαιώσει το ίδιο το περιεχόμενο του «σχολείου για όλα τα παιδιά», ένα φθηνό σχολείο με ρευστές δομές που δεν εξασφαλίζουν την αναγκαία σταθερή ειδική εκπαιδευτική παρέμβαση των μαθητών με αναπηρία ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Μια ματιά στα στοιχεία με 1600 κενά στην παράλληλη στήριξη πανελλαδικά αποδεικνύεται σαφώς τι κρύβεται πίσω από την προωθούμενη φιλοσοφία της συνεκπαίδευσης: την επίτευξη του στόχου της πλήρους ένταξης στα γενικά σχολεία χέρι-χέρι με τη μείωση του οικονομικού κόστους. Στις μεθοδεύσεις του υπουργείου στο παράδειγμα της παράλληλης στήριξης εμφανίζεται δειλά-δειλά η στόχευση της αναπροσαρμογής της αναλογίας εκπαιδευτικών-μαθητών ΕΑΕ στο μέτρο του ενός εκπαιδευτικού ΕΑΕ ανά σχολική μονάδα. Αναρωτιόμαστε όμως πώς συμβαδίζει η ισότιμη εκπαίδευση των μαθητών μας με την περιστολή των δικαιωμάτων τους και την υποστελέχωση της ειδικής αγωγής χάριν της επιβολής δημοσιονομικών περιορισμών στο μορφωτικό αγαθό και της λογιστικής μείωσης του εκπαιδευτικού προσωπικού.

Δεν ξεχνάμε άλλωστε ότι η χιλιοειπωμένη «προτεραιότητα στην ειδική αγωγή » υπήρξε εύρημα της Διαμαντοπούλου το 2010, χρονιά κατά την οποία μπήκαν σωρηδόν τα προγράμματα ΕΣΠΑ στην εκπαίδευση, σηματοδοτώντας αφενός την απόσυρση του κράτους από την υποχρέωση παροχής δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης και αφετέρου την περαιτέρω ελαστικοποίηση της εργασίας. Η δήθεν «προτεραιότητα» μας επισημαίνει μόνο ότι η ειδική εκπαίδευση υπήρξε ανέκαθεν προπομπός της ιδιωτικοποίησης της δημόσιας εκπαίδευσης και πεδίο δόξης λαμπρό για την εφαρμογή ευέλικτων σχέσεων εργασίας. Συνάδελφοι αναπληρωτές ΕΑΕ παραμένουν αδιόριστοι έπειτα από 15 χρόνια συναπτών συμβάσεων εργασίας, χιλιάδες θέσεις σε δομές ΕΑΕ εναπόκεινται σε ευκαιριακή κάλυψη ανάλογα με τις διαθέσιμες πιστώσεις, γονείς εξαναγκάζονται να πληρώνουν υπέρογκα ποσά σε θεραπείες, ελλείψει μάλιστα πλήρους ασφαλιστικής κάλυψης, αλλά και να προσλαμβάνουν ιδιωτικές παράλληλες στηρίξεις με αποτέλεσμα την εισαγωγή της μαύρης, υποαμοιβόμενης εργασίας μέσα στα δημόσια(;) σχολεία.

Το νεοφιλελεύθερο μοντέλο για το σχολείο της αγοράς και τον φθηνό ευέλικτο- διαχειρήσιμο εργαζόμενο ακολουθείται πιστά από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου παιδείας ξεκινώντας από την ειδική εκπαίδευση. Η προσχηματική αντιπαράθεση κυβέρνησης-αντιπολίτευσης σχετικά με τα κουπόνια στην εκπαίδευση καταρρέει μπροστά στον αυξανόμενο αριθμό των ιδιωτικών παράλληλων στηρίξεων, μιας και ο νόμος δίνει τη δυνατότητα πρόσληψης ειδικού βοηθού από το γονέα στα γενικά σχολεία πετώντας το μπαλάκι για την απόφαση στους συλλόγους διδασκόντων. Φυσικά η αύξηση του αριθμού των ιδιωτικών παράλληλων, δεν είναι ξεκομμένη από τις συνεχώς μειούμενες δημόσιες παράλληλες στηρίξεις. Οι γονείς προκειμένου να στηρίξουν το παιδί τους βάζουν όλο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη, πληρώνοντας αυτό που αποτελεί στοιχειώδες δικαίωμα τους, τη δημόσια, δωρεάν εκπαίδευση.

Από τη δική μας πλευρά επισημαίνουμε ότι δε νοείται «σχολείο ισότητας» δίχως τη θετική διάκριση απέναντι στους μαθητές που δικαιούνται ειδική εκπαιδευτική παρέμβαση. Δε νοείται «σχολείο ποιότητας» δίχως τη δημιουργία σταθερών δομών και τη στελέχωσή τους με μόνιμο εκπαιδευτικό προσωπικό. Δεν αποδεχόμαστε τη λειτουργία της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης σε καθεστώς «έκτακτης ανάγκης» με τη διαχείριση του εκπαιδευτικού προσωπικού, όπως υποδεικνύει η πρόσφατη τροπολογία περί στελέχωσης των δομών ΣΜΕΑΕ, να ζυγίζει περισσότερο από τις εκπαιδευτικές ανάγκες κάθε παιδιού. Γνωρίζουμε καλά ότι η επιστροφή στην «κανονικότητα», σύμφωνα με τις κατευθύνσεις Ε.Ε-Ο.Ο.Σ.Α. , σημαίνουν αποθέωση των οικονομικών δεικτών με κάθε κόστος, άρση της μονιμότητας, κινητικότητα κι αναπαραγωγή ευέλικτων μορφών απασχόλησης, μα πάνω απ’ όλα βλάπτουν σοβαρά την ειδική αγωγή και εκπαίδευση.

Η ειδική εκπαίδευση χρειάζεται:

ΜΟΝΙΜΟΥΣ ΔΙΟΡΙΣΜΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

ΚΑΛΥΨΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΕΝΩΝ ΣΕ ΔΟΜΕΣ ΣΜΕΑΕ/Τ.Ε. ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΣΤΗΡΙΞΕΙΣ ΤΩΡΑ

• Η υποστήριξη των μαθητών στις γενικές τάξεις δεν μπορεί να γίνεται με δόσεις.

• Απαιτούμε κάθε μαθητής που έχει έγκριση για παράλληλη στήριξη να έχει τον εκπαιδευτικό και το βοηθητικό προσωπικό που αντιστοιχεί στις ανάγκες του για όλο το χρόνο που φοιτά στο σχολείο.

Με 1600 κενα ακομη στην παραλληλη στηριξη θα εξετασει ο υπ.παιδειας αν θα γινουν νεες προσληψεις 5 μηνες πριν κλεισουν τα σχολεια!!

Με 1600 κενα ακομη στην παραλληλη στηριξη θα εξετασει ο υπ.παιδειας αν θα γινουν νεες προσληψεις 5 μηνες πριν κλεισουν τα σχολεια!!

Υγ:Το υπ.παιδειας δινει τη συγκαταθεση στους διευθυντες εκπαιδευσης και ΚΕΔΔΥ να διαχειριστουν τις μειωμενες προσληψεις....καταλαβαινετε τι γινεται!

Το υπ.παιδειας εχει την ευθυνη για την υποβαθμιση της ειδικης αγωγης ,διοτι με εναν εκπαιδευτικο παραλληλης στηριξης θελει να καλυπτει πολλα κενα πραγμα που σημαινει παραλληλη στηριξη λιγων ωρων σε καθε παιδι ενω χρειαζεται ολες τις μερες και ολες τις ωρες παραλληλη στηριξη.

Αρα ειναι στο χερι των διευθυντων εκπαιδευσης και των ΚΕΔΔΥ για να δειξουν ποσο καλοι ειναι μπροστα στο αφεντικο τους_υππεθ....

https://xenesglosses.eu/2017/01/exetazete-dinatotita-gia-dienergia-allon-proslipseon-stin-parallili/

Εξαιρετική τοποθέτηση της Αριστερής Κίνησης Περιστερίου και του δημοτικού της συμβούλου, Π. Παπανικολάου, Νευροχειρούργου, ΓΓ της ΟΕΝΓΕ για τις επιθέσεις των φασιστών στα προσφυγόπουλα Δείτε και το βίντεο

"Φοίτησα στο 12ο δημοτικό σχολείο Περιστερίου την δεκαετία του 1970. Τότε δεν είχαμε παιδάκια «ξένα». Είχαμε όμως παιδάκια που είχαν έρθει από φτωχά χωριά ξεχασμένα από τον θεό και από το κράτος. Είχαμε παιδάκια χωρίς γονείς. Είχαμε παιδάκια που ο πατέρας τους ήταν φυλακή. Που ζούσαν σε άθλιες συνθήκες ανείπωτης φτώχειας. Και τα δυο μου παιδιά επίσης φοίτησαν στο ίδιο σχολείο, στο 12ο δημοτικό Περιστερίου τριάντα χρόνια αργότερα, την δεκαετία του 2000. Τότε στο σχολείο δεν είχαμε προσφυγόπουλα, είχαμε όμως μεταναστάκια – αλβανάκια και πακιστανάκια. Σε τι έβλαψε ο «συγχρωτισμός» αυτός τόσο εμένα όσο και τα παιδιά μου; ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ. Ούτε … «αρρωστήσαμε» ούτε μείναμε πίσω από γράμματα. Με την πρώτη πέρασα στην Ιατρική Αθήνας, με την πρώτη ο γιος μου στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, με την πρώτη η κόρη μου φέτος επίσης στην Ιατρική Αθήνας. Ίσα-ίσα. Η επαφή με την κοινωνική πραγματικότητα από την αρχή βοήθησε και εμένα και τα παιδιά μου να γίνουμε ολοκληρωμένοι ΑΝΘΡΩΠΟΙ, πολύ περισσότερο από άλλους που προσπαθούν να χτίσουν γυάλινους τοίχους απομόνωσης με προκαταλήψεις πληρώνοντας αδρά ιδιωτικά σχολεία δήθεν για να «προστατεύσουν» τα παιδιά τους (από ποιους;). Είμαι περήφανος για τα δημόσια σχολεία της πόλης μας και για τους ηρωικούς δασκάλους τους. Που διδάσκουν γράμματα και ανθρωπιά μέσα στις πιο αντίξοες συνθήκες σε γενιές και γενιές Περιστεριωτισσών και Περιστεριωτών. Φτωχών, καθημερινών ανθρώπων της διπλανής πόρτας και της βιοπάλης.

Και τότε όπως και τώρα οι ίδιες απάνθρωπες ακροδεξιές αντιλήψεις που παρουσιάζονται σε διαφορετικές εποχές με διαφορετικούς φερετζέδες – πότε ως χουντοβασιλικοί, πότε ως ακροδεξιονεοδημοκρατοπασόκοι, πότε ως καθαροί νεοναζί - τα ίδια προβλήματα προσπαθούσαν να δημιουργήσουν μεταμφιεσμένοι σε «αγανακτισμένους γονείς». Παλιότερα τους ενοχλούσαν τα ντόπια φτωχόπαιδα, τα «βλαχάκια» και τα «κλεφτάκια», όπως περιφρονητικά τα αποκαλούσαν. Αργότερα τα μεταναστάκια – «γυφτοπακιστάνια» και «κωλοαλβανά» τα έλεγαν και τα κυνηγούσαν με το ίδιο μίσος. Τώρα τα προσφυγόπουλα του ιμπεριαλιστικού πολέμου, των βομβαρδισμένων πόλεων της Συρίας και άλλων χωρών. Γιατί ο ρατσισμός των φασιστών, και μάλιστα στην πιο απάνθρωπή του έκφραση, αυτή που στοχοποιεί μικρά αθώα παιδάκια στην ουσία του είναι απόλυτα ΤΑΞΙΚΟΣ. Τον φτωχό και τον κατατρεγμένο είναι που μισούν. Αν στο σχολειό υποθετικά ερχόταν ο γιος του Εμίρη του Ντουμπάϊ ή ο γιός κάποιου Αφροαμερικανού μπασκετμπολίστα όχι μόνο δεν θα αντιδρούσαν οι ίδιοι λίγοι φασίστες που αντιδρούν σήμερα αλλά θα χειροκροτούσαν σαν ξελιγωμένοι και θα έτρεχαν για αυτόγραφα και για σέλφις. Όπως χειροκροτούν σήμερα τον Γιάννη Αντετοκούμπο οι ίδιοι που πριν λίγα χρόνια στα Σεπόλια τον έβριζαν «σκυλάραπα».

- Δεν υπάρχουν "αυθόρμητοι ανησυχούντες γονείς". Υπάρχουν ολιγάριθμοι οργανωμένοι πυρήνες από ... ΧΟΥΝΤΕΣ και χρυσαυγίτες... "Διαβάστε τη... ακούστε τη... δείτε τη...

http://pandiera.gr/%CF%80-%CF%80%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%AC%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%AD%CF%81%CE%B9-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%BD/

ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΤΕΡΗΘΕΙ ΕΝΑ ΜΠΑΛΟΝΙ...

Τα παιδια ομως τα παιδια ποιος θα τα σκεφτει???

Όταν ο διευθυντής ΠΕ Λακωνιας ξεπερνα τη λογιστικη λογικη ΥΠΠΕΘ!

Στις 25.1.2017 το ΥΠΠΕΘ προσελαβε 4 αναπληρωτες στην παραλληλη στηριξη(δημοτικα και νηπιαγωγεια)ενώ τα κενά ηταν 18!!!

Όμως όταν ο διευθυντης ΠΕ Λακωνιας τα παει καλα με τα ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ τα παντα ειναι δυνατα!

Πιο συγκεκριμενα με 3 αναπληρωτες εκπαιδευτικους που προσληφθηκαν για παραλληλη στηριξη σε δημοτικα θα καλυψει 9 κενα!!!

Να τονιστει οτι πρεπει να ειναι ενας εκπαιδευτικος παραλληλης στηριξης σε καθε παιδι.Αρα με βαση προσληψεις Υππεθ πρεπει να καλυφθουν μονο 3 κενα στα δημοτικα,δηλαδη πληρη εκπαιδευτικη παρεμβαση και οχι μιση παραλληλη στηριξη για καθε παιδι.

Υγ:για τα νηπιαγωγεια δεν εχουμε στοιχεια.

Μπραβο στον διευθυντη μας που συμβαλλει ενεργα στην υποβαθμιση της ειδικης αγωγης και στη διαιωνιση της αδιοριστιας των συναδελφων μας.

Τα παιδια ομως τα παιδια ποιος θα τα σκεφτει???

Διότι δεν συνεμορφώθην... Το «απολογητικό» υπόμνημα του διωκόμενου μέλους του Συντονισμού Συλλογικοτήτων Θεσσαλονίκης

«Ο μόνος τρόπος

για να ζήσει

και να πεθάνει κανείς

σαν ΑΝΘΡΩΠΟΣ

είναι να ζήσει

και να πεθάνει

για ένα ΙΔΑΝΙΚΟ»

Δημήτρης Γληνός

ΠΡΟΣ

Την κ. Πταισματοδίκη Θεσσαλονίκης

του ΙΣΤ’ Προανακριτικού Τμήματος

ΕΓΓΡΑΦΕΣ ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ

Tου Ηλία Σμήλιου του Νικολάου, κατοίκου Αμπελοκήπων Θεσσαλονίκης, οδός Πατρ. Γρηγορίου Ε’ 1.

Θεσσαλονίκη 25 Ιανουαρίου 2017

Σχετικά με την προκαταρκτική εξέταση που διεξάγετε για την υπ’ αριθμ. ΒΜ Α2016/30909 δικογραφία, κατόπιν παραγγελίας του κ. Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης, και η οποία διενεργείται μετά από την με αριθμό πρωτοκόλλου 1047/3/26-β’/2-11-2016 «υποβολή προανακριτικού υλικού» του ΑΤ Πλατείας Δημοκρατίας, σας δηλώνω ότι αρνούμαι ρητά και κατηγορηματικά την περιγραφή των γεγονότων, όπως αυτά αποτυπώνονται στη σχηματισθείσα δικογραφία, καθώς και τις δήθεν ενδείξεις τέλεσης τυχόν αξιόποινων πράξεων.

Όλα όσα αναφέρονται στις καταθέσεις των τριών αστυνομικών οργάνων αλλά και σε αυτήν της Προέδρου του Συμβολαιογραφικού Συλλόγου είναι παντελώς αβάσιμα, αναληθή, ανυπόστατα, αήθη, ψευδή και συκοφαντικά για το πρόσωπό μου και κατασκευάστηκαν με μοναδικό σκοπό να πλήξουν το συνεχώς διογκούμενο κίνημα κατά της αρπαγής της λαϊκής κατοικίας. Θέτω λοιπόν υπόψη σας τα ακόλουθα:

Την Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2016 (όπως και προηγούμενες και τις επόμενες Τετάρτες) εκατοντάδες εργαζόμενοι, άνεργοι, νέοι και συνταξιούχοι συγκεντρωθήκαμε στο Ειρηνοδικείο Θεσσαλονίκης (όπως και σε πολλά άλλα Ειρηνοδικεία σε όλη την Ελλάδα) για να διαμαρτυρηθούμε και να δηλώσουμε την αντίθεσή μας στην κυβερνητική πολιτική της απελευθέρωσης των πλειστηριασμών και να αντισταθούμε στην αρπαγή της λαϊκής κατοικίας και περιουσίας.

Οι μεγάλες λαϊκές συγκεντρώσεις που πραγματοποιούνται κάθε Τετάρτη στα Ειρηνοδικεία εκφράζουν την καθημερινά διογκούμενη λαϊκή αγανάκτηση για την πολιτική αυτή που, στο όνομα της οικονομικής κρίσης, οδηγεί όλο και μεγαλύτερο μέρος του λαού μας στην απόλυτη φτώχεια και την εξαθλίωση ενώ την ίδια στιγμή τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων και των οικονομικά ισχυρών της χώρας βαίνουν αυξανόμενα. Εκφράζουν τη συσσωρευμένη οργή της κοινωνικής πλειοψηφίας που βλέπει τις χιλιάδες απολύσεις και τα δυσθεώρητα ποσοστά της ανεργίας, την ελαστική υποαμειβόμενη ή και απλήρωτη εργασία, τις συνεχείς περικοπές μισθών και συντάξεων, την επιβολή όλο και περισσότερων φόρων και χαρατσιών στα φτωχά λαϊκά στρώματα, την αμφισβήτηση ως πανκοινωνικό δικαίωμα και τη διάλυση των υπηρεσιών υγείας, παιδείας και πρόνοιας ενώ την ίδια στιγμή εκατοντάδες δις ευρώ χαρίζονται στις τράπεζες, η δημόσια γη γίνεται φιλέτο και τα δημόσια αγαθά παραχωρούνται “έναντι πινακίου φακής” στο εγχώριο και το διεθνές κεφάλαιο και οι οικονομικά ισχυροί μπορούν ανεξέλεγκτα να κλείνουν επιχειρήσεις και να απολύουν χιλιάδες εργαζόμενους, να φοροδιαφεύγουν και να λυμαίνονται το δημόσιο πλούτο. Έκφραση λαϊκής οργής και αγανάκτησης για μία πολιτική που συνυπογράφεται από όλες τις κυβερνήσεις των τελευταίων εννιά χρόνων, την Ε.Ε. και γενικά τους θεσμούς του παγκόσμιου κεφαλαίου και η οποία ξεκάθαρα στοχεύει στην έξοδο του κεφαλαίου από την κρίση του από καλύτερες θέσεις, στέλνοντας το λαό στα τάρταρα.

Μια πολιτική που, αφού μας στέρησε τη δουλειά και το ψωμί, αφού άφησε χιλιάδες οικογένειες στο σκοτάδι και την παγωνιά έρχεται σήμερα να “βάλει χέρι” και σε ό,τι απέμεινε από τη λαϊκή περιουσία: το σπίτι ή το μικρό οικόπεδο της λαϊκής οικογένειας, το μαγαζάκι του μικροεπαγγελματία ή το χωράφι του μικρού αγρότη. Γιατί σ’ αυτό ακριβώς στοχεύει το θεσμικό πλαίσιο των πλειστηριασμών και κατασχέσεων έτσι όπως διαμορφώθηκε μετά το 3ο μνημόνιο: οι τράπεζες (και το κράτος) να μπορούν να πάρουν πολύ πιο εύκολα, γρήγορα και φτηνά το σπίτι και ότι άλλο μπόρεσε κάθε λαϊκή οικογένεια να φτιάξει με τη δουλειά και τον ιδρώτα μιας ζωής.

Αυτή η πολιτική είναι ο πραγματικός υποκινητής των συγκεντρώσεων στα Ειρηνοδικεία και της έκφρασης της λαϊκής οργής, χωρίς να χρειάζεται να παίξω εγώ ή οποιοσδήποτε άλλος από τους συγκεντρωμένους έναν τέτοιο ρόλο, όπως μου αποδίδεται στη σχηματισθείσα δικογραφία.

Επιπρόσθετα, και εγώ και οι εκατοντάδες πολίτες που συγκεντρωνόμαστε κάθε Τετάρτη στα Ειρηνοδικεία δεν κάνουμε τίποτα άλλο από το να εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας σ’ αυτούς που πρώτοι χτυπήθηκαν από την κρίση και κινδυνεύουν σήμερα τα σπίτια τους και την άρνησή μας να γίνουμε εμείς τα επόμενα θύματα αυτής της πολιτικής. Υπερασπίσαμε, για να αναφέρουμε κάποιες ενδεικτικές περιπτώσεις στις 20/7, στις 28/9 και στις 23/11 το ένα και μοναδικό σπίτι του συμπολίτη μας Μιχάλη Π. και της εξαμελούς οικογένειάς του, στην οποία ο ίδιος και ένα παιδί είναι ΑΜΕΑ. Και όπως χαρακτηριστικά αναρωτιέται και ο ίδιος ο αποδέκτης της αλληλεγγύης μας Μιχάλης Π., σε επιστολή του προς τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση (επισυνάπτεται), με την ασκηθείσα δίωξη τιμωρούμαστε μαζί μ’ αυτόν που η κυβερνητική πολιτική του σε τα πάντα και εμείς για την αλληλεγγύη μας. Υπερασπιστήκαμε ακόμη στις 19/10 (και γι αυτή την υπόθεση εγκαλούμαι προσωπικά) ένα μικρό οικόπεδο (και εν δυνάμει κατοικία) που κατά παράβαση της απόφασης της συντονιστικής επιτροπής των συμβολαιογραφικών συλλόγων και της αποχής που είχαν κηρύξει, προσπάθησε να βγάλει σε πλειστηριασμό η ίδια η πρόεδρος των συμβολαιογράφων κ. Μπιλίση - Χρουσαλά, ερχόμενη μάλιστα σε έντονη λεκτική αντιπαράθεση με άλλη συνάδελφό της στην έδρα, και η οποία γι αυτό το λόγο δήλωσε ότι αποχωρεί. Εγκαλούμαι εγώ και όχι η πρόεδρος των συμβολαιογράφων, όπως θα έπρεπε να συμβαίνει. Όμως η αλληλεγγύη, αντίθετα με την (με κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο) αρπαγή, δεν αποτελεί αδίκημα!

Ο σχηματισμός δικογραφίας από το Α.Τ. Πλατείας Δημοκρατίας και η στοχοποίησή μου αποτελεί πρόκληση για τα δημοκρατικά δικαιώματα του τόπου και παραπέμπει στις πιο μαύρες σελίδες της σύγχρονης νεοελληνικής ιστορίας. Πρόκειται για μια καθαρά πολιτική δίωξη, κατά την οποία στοχοποιούμαι προσωπικά σε μια προσπάθεια εκφοβισμού της κοινωνικής πλειοψηφίας, αποδυνάμωσης του όλο και πιο μαζικού κινήματος αντίστασης στην απάνθρωπη - κανιβαλική κυβερνητική πολιτική και επιβολής της αντίληψης ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση στην κοινωνική βαρβαρότητα.Στοχοποιούμαι προσωπικά, όμως μαζί μου διώκεται ένα ολόκληρο κίνημα, τα σωματεία των εργαζόμενων και των συνταξιούχων, οι τοπικές και κοινωνικοπολιτικές συλλογικότητες και οι φοιτητικοί σύλλογοι που συναποτελούμε το Συντονισμό Συλλογικοτήτων Θεσσαλονίκης και μέσα από τη δημοκρατία των συνελεύσεών μας συναποφασίσαμε να αντισταθούμε στην αρπαγή της λαϊκής κατοικίας και περιουσίας, να υπερασπιστούμε το δικαίωμα κάθε ανθρώπου σ’ αυτή τη χώρα να ζει με αξιοπρέπεια. Κι αυτό δεν είναι αδίκημα!

Γιατί είναι συνταγματικό δικαίωμα κάθε πολίτη αυτής της χώρας η διασφάλιση των αναγκαίων για τη ζωή, όπως η στέγη, η τροφή, το ρεύμα, το νερό. Είναι ταυτόχρονα δικαίωμα των πολιτών να αγωνίζονται για να τα κερδίσουν ή να μην τους τα στερήσουν. Και είναι τελικά συνταγματική υποχρέωση των πολιτών (με ιστορικούς αγώνες του λαού μας συνδεδεμένη) η προάσπιση του Συντάγματος απέναντι σ’ αυτούς που ακυρώνουν την εκφρασμένη λαϊκή βούληση (όπως η μετατροπή του «ΟΧΙ» του δημοψηφίσματος σε «ΝΑΙ») και υπογράφουν διεθνείς συμβάσεις (μνημόνια) που καταστρατηγούν τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα για την πληρωμή ενός απεχθούς δημόσιου χρέους, το οποίο προς χάριν του λαού δεν δημιουργήθηκε αλλά από το λαό πρέπει να πληρωθεί.

Το Σύνταγμα μας, που υποχρεώνει το κράτος να εξασφαλίζει αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης για όλους, δεν τηρείται όταν σε καιρό γενικευμένης οικονομικής αδυναμίας απελευθερώνονται οι πλειστηριασμοί. Το Σύνταγμα μας δεν τηρείται όταν όλο και περισσότεροι άνθρωποι στερούνται βασικών αγαθών για να ζήσουν αξιοπρεπώς. Το Σύνταγμα της Ελλάδας και κατ' επέκταση η έννομη τάξη δεν απειλούνται από αυτούς που στο όνομα του αντιδρούν στο γενικευμένο ξεπούλημα ιδιωτικής αλλά και κρατικής περιουσίας για να πληρωθεί ένα μη βιώσιμο χρέος. Δεν είναι οι τράπεζες οι θεματοφύλακες του πολιτεύματος μας. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι σύμφωνα με το αρ. 120 παρ. 4 "H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Eλλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία". Βία είναι οι άστεγοι, οι πλειστηριασμοί λαϊκής περιουσίας, το κομμένο ρεύμα, τα τηλεφωνήματα των εισπρακτικών, οι δυσβάσταχτες ασφαλιστικές εισφορές. Βία είναι το 1 και πλέον εκατομμύριο ανασφάλιστων συμπολιτών μας και όλα τα παραπάνω κάθε μέρα καταφέρνουν να καταλύσουν το Σύνταγμα της Ελλάδας.

Στη βάση αυτών ακριβώς των δικαιωμάτων και υποχρεώσεών μου συμμετείχα και εγώ μαζί με εκατοντάδες άλλους συμπολίτες στις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας για τους πλειστηριασμούς λαϊκής κατοικίας και περιουσίας στο Ειρηνοδικείο Θεσσαλονίκης. Και μιας ακόμη όμως υποχρέωσης, πολύ σημαντικής για μένα, μια που είμαι δάσκαλος και ταυτόχρονα γονιός ενός 13χρονου παιδιού. Θέλω όταν κάποτε τα παιδιά μας τη κρίσιμη ερώτηση μας κάνουν: «Εσύ τι έκανες για όλα αυτά;» να μπορώ, κοιτώντας τους στα μάτια, να απαντήσω: «Μαζί με άλλους φτωχούς ανθρώπους αγωνίστηκα για το μέλλον μας, για το μέλλον σας»!

Είναι φανερό λοιπόν, ότι δεν τελέστηκαν ούτε από εμένα αλλά ούτε από κανέναν άλλον συμμετέχοντα στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας κατά των πλειστηριασμών, τα αδικήματα για την τέλεση των οποίων διενεργείτε προκαταρκτική εξέταση. Το κίνημα αυτό δεν έχει «υποκινητή» αλλά είναι ενιαίο, συναποφασίζει τις δράσεις του και ενεργεί από κοινού.

Αντιθέτως, προκύπτει τέλεση σοβαρών αδικημάτων εκ μέρους όσων κατέθεσαν ενόρκως κατά τη σχηματισθείσα δικογραφία, όπως αυτά της ψευδορκίας (μάρτυρα), της συκοφαντικής δυσφήμισης, της ψευδούς καταμήνυσης κ.ά., για τα οποία θα υποβληθούν οι απαραίτητες εγκλήσεις με τη νόμιμη διαδικασία, κατά των προσώπων που τα έχουν τελέσει (οι τρεις αστυνομικοί που κατέθεσαν, η Πρόεδρος του Συμβολαιογραφικού Συλλόγου και όποιοι άλλοι αποδειχθεί ότι έχουν τελέσει αυτά ή άλλα αδικήματα), εντός του αμέσως επομένου χρονικού διαστήματος. Πρέπει να σημειωθεί ότι η άδεια που μας επέδειξε η κ. Μπιλίση την 19-10-2016, με βάση την οποία ισχυρίσθηκε ότι είχε δικαίωμα, κατά τη γνώμη της, να προχωρήσει στον πλειστηριασμό, είναι άλλη, διαφορετική από αυτές που εγχείρισε στο ΑΤ Πλατείας Δημοκρατίας. Πρόκειται για ένα έγγραφο της Τράπεζας Πειραιώς, με το οποίο η Τράπεζα ζητούσε – απαιτούσε τη διενέργεια του πλειστηριασμού εκείνη τη ημέρα.

ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ

Και θεωρώντας ότι αποτελεί χρέος της Δικαιοσύνης να διαφυλάξει τα προαναφερθέντα συνταγματικά μου δικαιώματα και υποχρεώσεις αλλά και να σταθεί ενάντια και μακριά από τις πρακτικές της ποινικοποίησης του φρονήματος και της κοινωνικοπολιτικής έκφρασης και δράσης και με την επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος μου

ΖΗΤΩ: Να μην ασκηθεί ποινική δίωξη εναντίον μου για κανένα απολύτως αδίκημα.

Συνημμένα σας προσκομίζω:

1) 65 Ψηφίσματα συμπαράστασης από σωματεία, συλλόγους, κοινωνικούς φορείς και πολιτικές οργανώσεις, με τα οποία ζητείται η παύση κάθε δίωξης εναντίον των μελών του Συντονισμού Συλλογικοτήτων, για τα οποία διενεργούνται προκαταρκτικές εξετάσεις.

2) Επιστολή του Μιχάλη Π......, πολύτεκνου και ΑΜΕΑ, την πρώτη κατοικία του οποίου προσπάθησε να εκπλειστηριάσει η Τράπεζα Πειραιώς τέσσερις φορές εντός του 2016. Η επιστολή δημοσιεύθηκε και στην εφημερίδα «ΑΥΓΗ» στις 21-1-2017.

3) Την απόφαση περί αποχής των συμβολαιογράφων για 19-10-2016.

4) Ατομική Δήλωση συνδικαλιστών, κοινωνικών αγωνιστών, φοιτητών, εργαζομένων, ανέργων, επαγγελματιών, οι οποίοι δηλώνουν, μεταξύ άλλων, ότι προσέρχονται αυτοβούλως κάθε Τετάρτη στο Ειρηνοδικείο Θεσσαλονίκης κατά τη διενέργεια των πλειστηριασμών, ότι στηρίζουν τις δράσεις του Κινήματος, ότι η σχηματισθείσα δικογραφία είναι αβάσιμη και ανυπόστατη και ότι ήταν ο καθένας από τους δηλούντες «εκεί», και έπραξαν αυτό που όριζε η συνείδησή τους, δηλ. να προστατέψουν τα δικαιώματα των συμπολιτών μας, που ρημάζονται από την ανέχεια, τους φόρους και την ανεργία.

5) ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΗΛΩΣΗ συνδικαλιστών, κοινωνικών αγωνιστών, φοιτητών, εργαζομένων, ανέργων, επαγγελματιών, «Ήμουν κι εγώ εκεί, στο Ειρηνοδικείο Θεσσαλονίκης, για την υπεράσπιση της λαϊκής κατοικίας»

[ακολουθεί κατάλογος 59 μαρτύρων, αγωνιστών του κινήματος ενάντια στους πλειστηριασμούς από τη Θεσσαλονίκη και όλη την Ελλάδα, περιφερειακών και δημοτικών συμβούλων, ευρωβουλευτή και πρώην βουλευτών,εκλεγμένων εκπροσώπων σε ομοσπονδίες, σωματεία και φοιτητικούς συλλόγους κ.ά., με πρώτο τον Μιχάλη Π., που ο αγώνας για τη σωτηρία του σπιτιού του έβαλε «φωτιά στα μπατζάκια» της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας]

Συντονισμός Συλλογικοτήτων Θεσσαλονίκης

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΠΑΡΑΛΛΗΛΗΣ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΣΤΙΣ 25.1.2017

27.1.2017

Υποχρεωτικη τοποθετηση αναπληρωτων εκπαιδευτικων στην παραλληλη στηριξη απο τον διευθυντη ΠΕ Λακωνιας .

Τερμα πια ο εμπαιγμος της κυβερνησης συριζα ανελ,υππεθ και διοικησης με τα παιδια με ειδικες ικανοτητες!!

Να οριστει παρασταση διαμαρτυριας απο δσ σωματειων πε Λακωνιας και αιρετους  στο διοικητηριο Λακωνιας για να μπλοκαριστει η υποβαθμιση της ειδικης αγωγης απο τη διοικηση που παραβιαζει εργασιακα δικαιωματα εκπαιδευτικων και πλητει μορφωτικα δικαιωματα μαθητων.

Τα κενα στην παραλληλη στηριξη πριν τις προσληψεις στις 25.1.2017 ηταν 18(14 στα δημοτικα και 4 στα νηπιαγωγεια).

Το υππεθ ενω γνωριζε τα κενα προσελαβε μονο 4 αναπληρωτες εκπαιδευτικους(3 στα δημοτικα και 1 στα νηπιαγωγεια) στις 25.1.2017.

Βεβαια ο διευθυντης πε Λακωνιας ,αναπληρωτης του περιφερειακου διευθυντη πε κ δε πελοποννησου στο απυσπε κ πρωην αιρετος στο πυσπε Λακωνιας και στο απυσπε Πελοποννησου  ξερει πολυ καλα πως να μπαλωνει τα κενα εστω και με τις λιγοστες προσληψεις απο Υππεθ!

Πιο συγκεκριμενα,προσδιορισε στα δημοτικα : 1 κενο για παραλληλη στηριξη μοιρασμενο σε τρια δημοτικα της Σπαρτης.

1 κενο σε δημοτικο στην περιοχη του Γυθειου.

1 κενο μοιρασμενο σε 2 δημοτικα( στην ευρυτερη περιοχη Μολαων και στην περιοχη Νεαπολης).

Αγωνιστικη Ριζοσπαστικη Παρεμβαση Λακωνιας_ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΠΕ

Η Σκολίωση σε Παιδιά & Εφήβους, ημερίδα,5/2/2017,11 το πρωί στη Μονεμβασιά

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ:ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΔΕΔΥ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠ.ΔΙΟΙΚ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 24.1.2017 Γεροβασιλη:Ορκος πιστης στο μνημονιο,απολυσεις συμβασιουχων και αποκαλυψη του εμπαιγμου με τους διορισμους

Με πολιτική διακήρυξη απόλυτης προσήλωσης στο Μνημόνιο, με επανάληψη των ιδεολογημάτων των προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων και με προσπάθεια να δώσει ένα άλλο περιεχόμενο στις σκληρές καπιταλιστικές αναδιαρθρώσειςαπάντησε η Υπουργός Διοικητικής Ανασυγκρότησης κα Γεροβασίλη στα αιτήματα των δημοσίων υπαλλήλων στη συνάντηση της με την Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ, την Τρίτη 24/1/2017.

"Θέλουμε ευέλικτο και αποτελεσματικό δημόσιο με μείωση του κόστους και μείωση της γραφειοκρατίας! Ανασυγκρότηση της χώρας με ανασυγκρότηση του δημοσίου. Τα νέα οργανογράμματα και η αξιολόγηση των δομών θα περιγράφουν τις ανάγκες". Πώς αλλιώς όμως :

·  όταν πρέπει να υλοποιηθεί η Μνημονική δέσμευση για μικρότερο κράτος;

·  όταν οι περιορισμοί που θέτουν οι θεσμοί στις προσλήψεις δεν αμφισβητούνται και θεωρείται δεδομένη η δραστική μείωση του προσωπικού στο δημόσιο, όλα αυτά τα μνημονιακά χρόνια, που έχει οδηγήσει σε τραγική υποστελέχωση των υπηρεσιών;

"Είμαστε αντίθετοι στην ιδιωτικοποίηση του δημοσίου", αλλά δεν απάντησε στο:

• αν και πότε θα καταργήσει το νομοθετικό πλαίσιο που επιτρέπει την ανάθεση λειτουργιών του κράτους σε ιδιώτες - εργολάβους,
• γιατί η ιδιωτικοποίηση συνεχίζεται τόσο με το ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας όσο και με τη συρρίκνωση του δημοσίου που οδηγεί σε εκχώρηση υπηρεσιών και λειτουργιών σε ιδιώτες,
• για συγκεκριμένα σημερινά παραδείγματα ιδιωτικοποιήσεων που της τέθηκαν, όπως στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων που αναθέτει σε ιδιώτες όχι μόνο την λειτουργία των πληροφοριακών συστημάτων (δια του ΟΠΕΚΕΠΕ, εποπτευόμενου ΝΠΙΔ) αλλά και τη συμβουλευτική στήριξη των βιοκαλλιεργητών ή όπως γίνεται με το νέο κανονισμό των Περιφερειών με τον οποίο εκχωρούνται σε ιδιώτες η φωτεινή σηματοδότηση και η συντήρηση του οδικού δικτύου.

Προσλήψεις με το σταγονόμετρο και εμπαιγμός

Σχετικά με τους διορισμούς η κ. Γεροβασίλη είπε ότι τo 2016 συνταξιοδοτήθηκαν 9,5 χιλ. ΔΥ και με βάση τον κανόνα προσλήψεων/συνταξιοδοτήσεων που έχει συμφωνηθεί με τα μνημόνια (1/5 το 2016, 1/4 το 2017 και 1/3 το 2018) το 2017 θα μπορούν να γίνουν 2.500 προσλήψεις σε όλο το δημόσιο(!), συμπληρώνοντας πως αυτό σημαίνει «έναρξη διαδικασιών/διαγωνισμών», δηλαδή όχι υποχρεωτικά και ολοκλήρωσή τους εντός του 2017... Δεν απάντησε, βέβαια, στην επισήμανση ότι λόγω του νέου ασφαλιστικού θα μειώνονται δραστικά οι συνταξιοδοτήσεις άρα και οι διορισμοί που επιτρέπουν οι θεσμοί και δεν δεσμεύτηκε για κανένα χρονοδιάγραμμα προσλήψεων πέραν της αναφοράς της στο 2017.

Στις παρεμβάσεις μας για το ότι μας εμπαίζουν με τις εξαγγελίες για χιλιάδες διορισμούς (δηλώσεις Βερναρδάκη, Γαβρόγλου), η Υπουργός προσπάθησε να μετριάσει τις αρνητικές εντυπώσεις από το νούμερο διορισμών που είπε, μιλώντας και για ενδεχόμενους πρόσθετους διορισμούς με «δικαστικές αποφάσεις» ή για «περιπτώσεις εξαιρέσεων» που η κυβέρνηση θα διαπραγματευτεί με τους θεσμούς...

Ιδιαίτερα αποκαλυπτική ήταν η συζήτηση για τους διορισμούς στην εκπαίδευση όπου στις πιεστικές παρατηρήσεις για ακύρωση των εξαγγελιών περί 20.000 προσλήψεων, προσπάθησε να "διορθώσει" λέγοντας ότι: "είχα πρόσφατα συνάντηση με τον Υπ. Παιδείας Γαβρόγλου και συζητήσαμε το ζήτημα. Δεν μπορέσαμε να καταλήξουμε σε προγραμματισμό. Ο Υπ. Παιδείας επεξεργάζεται ένα σχέδιο και θα ζητήσουμε εξαίρεση από του θεσμούς όπως κάναμε και με τους γιατρούς". Αποκαλύφθηκε έτσι ότι το περίφημο σχέδιο που διαβεβαίωναν, εμπαίζοντας εκπαιδευτικούς και κοινωνία, πρώτα ο Φίλης και μετά ο Γαβρόγλου, ότι κατέθεσαν στους θεσμούς (και οι δύο για πρώτη φορά) είναι ακόμη… «υπό επεξεργασία»!

Προαναγγελία απολύσεων συμβασιούχων ΟΤΑ!

"Θα καταθέσουμε μέχρι το τέλος της εβδομάδας τροπολογία που θα εξασφαλίζει το ζήτημα των πληρωμών. Με το θέμα των συμβασιούχων αντιμετωπίζουμε νομικά προβλήματα, ίσως και ανυπέρβλητα. Μονιμοποίηση συμβασιούχων δε μπορεί να γίνει. Η μόνη παράταση της εργασίας που μπορούν να πάρουν είναι μέχρι το τέλος του 2017. Μετά δεν μπορώ να πω τίποτα." Στην επισήμανση πως αυτό ισοδυναμεί με προαναγγελία χιλιάδων απολύσεων, επαναλαμβάνοντας τους προκατόχους της παλαιότερων κυβερνήσεων απάντησε ξερά: "Ο συμβασιούχος δεν απολύεται - λήγει η σύμβασή του!"

Και ενώ είναι σε όλους γνωστό ότι οι συμβασιούχοι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, καλύπτοντας τα τεράστια κενά του δημοσίου συνέχισε απτόητη: "Λύση για τους συμβασιούχους είναι μόνο να συμμετάσχουν σε διαγωνισμούς μέσω ΑΣΕΠ, όπου μοριοδοτείται έτσι κι αλλιώς η προϋπηρεσία αλλά χωρίς ειδική μοριοδότηση των ήδη υπηρετούντων", αποκλείοντας ακόμη και την περίπτωση όποιας προτεραιότητας σε ενδεχόμενους διαγωνισμούς (στα δεδομένα ασφυκτικά μικρά νούμερα που θα εγκριθούν από τους θεσμούς).

Η Υπουργός απέκλεισε επίσης το ενδεχόμενο μετατροπής των ΙΔΑΧ σε μονίμους, επικαλούμενη συνταγματική απαγόρευση, σε αντίθεση με όσα υποστήριζε ο (και συνταγματολόγος) προκάτοχός της Γ. Κατρούγκαλος.

Στη συζήτηση τέθηκαν ακόμα μια σειρά

από συγκεκριμένα ζητήματα που έμειναν, ωστόσο, αναπάντητα:

• το ξεπάγωμα του μισθολογίου και το ζήτημα των αυξήσεων στους μισθούς στο πλαίσιο της αποκατάστασης των μισθολογικών απωλειών από το 2009
• ζητήματα σχετικά με τη λειτουργία του ΕΦΚΑ, τη συνειδητή υπονόμευση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων και των συντάξεων, την απαίτηση για διασφάλιση του εφάπαξ και επικουρικού - ζητήθηκαν επίσης εξηγήσεις γιατί στην ενοποίηση των ταμείων υπάρχει διάταξη που μιλάει για το "πλεονάζον προσωπικό" και τι σημαίνει αυτό για τους εργαζόμενους στα ασφαλιστικά ταμεία
• η ραγδαία επέκταση της ελαστικής εργασίας με χιλιάδες προσλήψεις και με νέες μορφές εκμετάλλευσης και ομηρίας των εργαζομένων (συμβασιούχοι, ωφελούμενοι και εσχάτως και  μαθητεία (6726 θέσεις σε δημόσιες υπηρεσίες) – την αλλαγή της σχέσεις μόνιμων προς ελαστικά εργαζόμενων υπέρ των δεύτερων.
• η επαναφορά των ΣΣΕ και η εκκίνηση της διαδικασίας με την ΑΔΕΔΥ
• ρυθμίσεις για τα στεγαστικά δάνεια των ΔΥ

Επισημάνθηκε, επίσης, εμφατικά πως, την ώρα που το εισόδημα των εργαζομένων έχει υποστεί δραματική μείωση με τα Μνημόνια, δεν είναι δυνατόν η κυβέρνηση να συζητάει στην διαπραγμάτευση για τη 2η αξιολόγηση μέτρα παραπέρα μειώσεων μισθών και εισοδήματος όπως νέα μείωση του αφορολογήτου, την περικοπή της προσωπικής διαφοράς και εφαρμογή του "κόφτη" σε μισθούς και συντάξεις κ.α. Η απάντηση της Υπουργού στο θέμα αυτό ήταν πως "η κυβέρνηση δεν θα αποδεχτεί άλλα μέτρα!". Για να συμπληρώσει, ωστόσο, πως: "Την ώρα που κόβουμε το ΕΚΑΣ είναι εθνικό χρέος να κόψουμε λχ 300 εκατομμύρια από το Δημόσιο. Ο κόφτης λέει για περικοπές στο δημόσιο αλλά όχι υποχρεωτικά από μισθούς και συντάξεις".

Κλείνοντας τη συζήτηση η Υπουργός Διοικητικής Ανασυγκρότησης Ό. Γεροβασίλη υπήρξε αφοπλιστική με την συνολική πολιτική απάντηση στα παραπάνω ζητήματα : "Είμαστε ειλικρινείς με τον ελληνικό λαό και για αυτό θα κριθούμε. Η χώρα μας βρίσκεται σε επιτροπεία. Υλοποιούμε Μνημόνιο και κινούμαστε εντός των πλαισίων που συμφωνήσαμε. Μένουμε πιστοί στις υπογραφές μας… Θα βγάλουμε τη χώρα από την κρίση"!!! Τι πρωτότυπο! Η έξοδος από την κρίση περνάει μέσα από την ισοπέδωση των εργαζομένων.

Είναι σαφές πως δεν μπορεί να έχει κανείς καμιά προσδοκία και καμία αυταπάτη για το αν υπάρχει καλή ή κακή εφαρμογή των Μνημονίων. Είναι σαφές πως κανείς δεν μπορεί να περιμένει κάτι θετικό από τις διαπραγματεύσεις για τη 2η αξιολόγηση. Η ΑΔΕΔΥ δεν μπορεί να… αναμένει άλλο τις εξελίξεις. Όλες οι δυνάμεις θα κριθούν από την συμβολή τους στην οργάνωση του αγώνα των εργαζόμενων. Εμείς καλούμε σε συντονισμό και οργάνωση του αγώνα «από τα κάτω» στους χώρους δουλειάς, τα σωματεία, τις επιτροπές αγώνα.

Ο λόγος να περάσει στους εργαζόμενους, στο δημοσιοϋπαλληλικό

και εργατικό κίνημα για να ανατρέψει τη μνημονιακή λαίλαπα και τα μέτρα της 2^ηςαξιολόγησης συνολικά – να σπάσει τη θηλιά του χρέους και της ΕΕ

Καμιά αυταπάτη – καμιά απογοήτευση - καμιά αναμονή

Αποφασιστικός αγώνας για την ανατροπή

26/1/2017

Τα 81 σχολεία για την επιμόρφωση και πιλοτική εφαρμογή της περιγραφικής αξιολόγησης

https://xenesglosses.eu/2017/01/81-scholia-gia-tin-epimorfosi-pilotiki-efarmogi-tis-perigrafikis-axiologisis/

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΛΑΚΩΝΙΑΣ-ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΠΕ:Καταγγέλλουμε τον Διευθυντή ΠΕ Λακωνίας και τον σχολικό σύμβουλο της 3ης εκπαιδευτικής περιφέρειας δημοτικής εκπαίδευσης Μολάων για τις προφορικές εντολές που δίνουν στο 6/θ δημοτικό σχολείο Παπαδιανίκων

Πιο συγκεκριμένα,εδώ και 5 μήνες στο 6/θ δημοτικό σχολείο Παπαδιανίκων λειτουργούν δύο τμήματα την ώρα της σίτισης στο ολοήμερο  και προσμετράται ως διδακτική ώρα και στους δύο εκπαιδευτικούς!

Το ωρολόγιο πρόγραμμα δεν εγκρίθηκε από τον σχολικό σύμβουλο  όμως οι εκπαιδευτικοί του σχολείου συνέχιζαν να λειτουργούν 2 τμήματα ολοήμερου την ώρα της σίτισης ,λόγω ιδιαίτερων συνθηκών με μεταφερόμενους  μαθητές και επειδή ο αριθμός των παιδιών στο τμήμα ξεπερνούσε τους 27.

Ο διευθυντής ΠΕ Λακωνίας,αναπληρωματικός του περιφερειακού διευθυντή ΠΕ & ΔΕ Πελοποννήσου στο ΑΠΥΣΠΕ Πελοποννήσου(διορισμένο μέλος) και πρώην αιρετός εκπρόσωπος των εκπαιδευτικών  στο ΠΥΣΠΕ Λακωνίας και στο ΑΠΥΣΠΕ Πελοποννήσου  υπηρετεί με ζήλο την αντιεκπαιδευτική πολιτική ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μαζί με τον σχολικό σύμβουλο 3^ης εκπαιδευτικής περιφέρειας Μολάων.

Συγκεκριμένα,  έδωσαν εδώ και λίγες μέρες ΠΡΟΦΟΡΙΚΗ ΕΝΤΟΛΗ στη διεύθυνση του 6/θ δημοτικού σχολείου Παπαδιανίκων το ένα από τα δύο τμήματα  στο ολοήμερο(την ώρα της σίτισης) να μετατραπεί σε τμήμα μεταφερόμενων μαθητών-τμήμα ενισχυτικής διδασκαλίας,προκειμένου να μη φαίνεται ότι είναι το ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ή ένα από τα λιγοστά σχολεία πανελλαδικά που λειτουργούν δύο τμήματα την ώρα της σίτισης και προσμετρούν τις ώρες και στους δυο εκπαιδευτικούς(χωρίς να υπάρχει δηλαδή επιβλέπων εκπαιδευτικός).ΝΑ ΤΟΝΙΣΤΕΙ ΟΤΙ ΟΙ ΜΕΤΑΦΕΡΟΜΕΝΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΟΛΟΗΜΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΟΥΝΙΟ ΜΕ ΥΠΕΥΘΥΝΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΕΓΓΡΑΜΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΟΛΟΗΜΕΡΟ ,ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 23.1.2017 ΚΑΝΟΥΝ ΕΝΙΣΧΥΤΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ (ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΟΥ ΟΛΟΗΜΕΡΟΥ)ΜΕ ΠΡΟΦΟΡΙΚΗ ΕΝΤΟΛΗ ΤΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ!!!

ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΚΟΥΟΥΝ ΣΕ ΠΡΟΦΟΡΙΚΕΣ ΕΝΤΟΛΕΣ !

ΔΕ ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΧΟΛΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΟ ΤΗΣ 3ΗΣ  ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ  ΔΗΜ.ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΜΟΛΑΩΝ ΝΑ  ΑΛΛΑΖΟΥΝ  ΤΟΝ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΟΥ ΟΛΟΗΜΕΡΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΤΕΧΝΑΣΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΩΣ ΣΤΟΧΟ ΝΑ ΑΚΥΡΩΣΟΥΝ ΤΙΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΛΑΔΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ & ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΟΛΟΗΜΕΡΟΥ(ΑΡΙΘΜΟΣ ΜΑΘΗΤΩΝ ΑΝΑ ΤΜΗΜΑ ΜΕΧΡΙ 20 ,ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ-ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΟΛΟΗΜΕΡΟΥ ΜΕ ΕΠΙΔΟΜΑ ΘΕΣΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ Κ.Α.)

Η υπεράσπιση ενός ελιτίστικου επιλεκτικού σχολείου από τον Λιάκο.

Στα πρώτα χρόνια της Επανάστασης των Μπολσεβίκων στη Ρωσία, καταργήθηκαν οι διαφορές πρώτης, δεύτερης και τρίτης θέσης στα τρένα, χωρίς όμως να αλλάξουν τα τρένα. Το αποτέλεσμα ήταν κάποια στιγμή να αρχίσουν να δρομολογούνται για τις νέες ηγετικές ομάδες διαφορετικές αμαξοστοιχίες, γρήγορες και άνετες. Τα παλιά, εξισωτικά και εξισωμένα, αργά τρένα έμειναν για όλους τους υπόλοιπους. Συμπέρασμα; Ο εξισωτισμός είναι διαφορετική πολιτική από τη μείωση των ανισοτήτων, η οποία δεν μπορεί να γίνει χωρίς μια πολιτική εκσυγχρονισμού και ανάπτυξης.

Η πρόταση του ΙΕΠ για τις αλλαγές στο Λύκειο και την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, θα έλεγε κανείς ότι κινείται στο πνεύμα των προτάσεων του Εθνικού και Κοινωνικού Διαλόγου για την Παιδεία (https://chronos.fairead.net/liakos-porismata-2). Ωστόσο, τα επί μέρους ανατρέπουν αυτή τη διαπίστωση και, δυστυχώς, καθιστούν την πρόταση προβληματική. Οι συμβιβασμοί που επιχειρεί το Υπουργείο δεν βελτιώνουν τις μεταρρυθμίσεις. Μειώνουν τη δυναμική τους και αποδιαρθρώνουν τη λογική τους. Ιδιαίτερα οι πιέσεις των συνδικαλιστών και ορισμένων κομματικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, όσες καλές προθέσεις και να τους αποδώσει κανείς, οδηγούν στις ράγες των παλιών τρένων.

Ο Εθνικός και Κοινωνικός Διάλογος ανέδειξε σε μείζον πρόβλημα την εδώ και δεκαετίες ακύρωση του Λυκείου, την τυχαία και με έλλειψη κάθε λογικής εισαγωγή στο πανεπιστήμιο και τις δραματικές συνέπειες της υποβάθμισης της επαγγελματικής και τεχνολογικής εκπαίδευσης. Συνέπειες που μοιράζονται και στους δύο τύπους Λυκείου. Έστρεψε επομένως την προσοχή του αφενός στον μετασχηματισμό και στην άνοδο του επιπέδου του Λυκείου και αφετέρου στη σύνδεση της εισαγωγής στο πανεπιστήμιο με μια λογική κατανομή των φοιτητών σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, αναλόγως των ικανοτήτων και των ενδιαφερόντων τους. Αποτέλεσμα των συζητήσεων ήταν η πρόταση για την αναδιοργάνωση της δομής της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην κατεύθυνση του «4+2», δηλαδή σε ένα τετραετές Γυμνάσιο, όπου θα ολοκληρωνόταν η εγκύκλιος παιδεία, και σε ένα διετές Λύκειο, τόσο Γενικό, όσο και Επαγγελματικό-Τεχνολογικό.

Η παρούσα πρόταση του ΙΕΠ πράγματι επικεντρώνεται στις δύο τελευταίες τάξεις, πράγματι μειώνει ριζικά τον αριθμό των μαθημάτων και τα συγκεντρώνει σε λίγες μαθησιακές ενότητες, πράγματι εισάγει τη δοκιμιακή εργασία και τις δημιουργικές δραστηριότητες, πράγματι καθιερώνει το εθνικό απολυτήριο, από το οποίο εξαρτά την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο. Ωστόσο, μέσα σε μια λογική συμβιβασμών, αποδυναμώνει την πρόταση, την καθιστά προβληματική στην εφαρμογή της, δημιουργεί ανασφάλεια ως προς την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο, κινδυνεύει ακόμη να αποδυναμώσει και τη μορφωτική και εκπαιδευτική αποστολή του Λυκείου – συνεχίζοντας ακριβώς, με άλλη μορφή, τη σημερινή διάλυση.

Πριν προχωρήσω στην ανάλυση να επισημάνω ότι υπάρχουν δυο σχέδια του ΙΕΠ. Το ένα δημοσιεύτηκε στην Αυγή (17.1.17) και το άλλο στάλθηκε στα μέλη της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής. Παραδόξως, το δεύτερο είναι περισσότερο φειδωλό στις πληροφορίες που δίνει για τις προθέσεις του Υπουργείου, από ότι εκείνο της Αυγής (που υπαγορεύτηκε επίσης από το Υπουργείο). Το αντίθετο θα ανέμενε κανείς. Φαίνεται ότι ακόμη τα πράγματα είναι ρευστά, μετά τις πληροφορίες για πιέσεις ακόμα μεγαλύτερης ρευστοποίησης της πρότασης (Εφ. Συν., 20.1.17).

1.

Η κατανομή των σχολικών τάξεων σε βαθμίδες της εκπαίδευσης υπηρετεί μια λογική, μια φιλοσοφία για τον χαρακτήρα της εκπαίδευσης σε κάθε ηλικιακή βαθμίδα. Η πρώτη τάξη Λυκείου στην πρόταση του Διαλόγου γινόταν η τέταρτη του Γυμνασίου, προκειμένου να ξεδιπλωθεί ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα εγκύκλιας παιδείας, διευρύνοντας την υποχρεωτική εκπαίδευση. Στη νέα πρόταση μένει εντελώς ξεκρέμαστη (και είναι παράδοξο να ολοκληρώνεται η υποχρεωτική εκπαίδευση στο μέσο μιας εκπαιδευτικής βαθμίδας). Η εκπεφρασμένη «διακομματική» αντίθεση των συνδικαλιστών στο διετές Λύκειο, κρατάει όμηρο μια ολόκληρη σχολική χρονιά και δεν της επιτρέπει να ενταχθεί στον οργανικό σχεδιασμό του Γυμνασίου. 

Το παράξενο είναι ότι η τάξη αυτή εντάσσεται, θεωρητικά, στην εντεκαετή υποχρεωτική εκπαίδευση, αλλά εγκλωβίζεται στον προθάλαμο του διετούς Λυκείου, αντί να συνδεθεί λειτουργικά με το τριετές Γυμνάσιο. (Η πρόταση του Διαλόγου ήταν δωδεκαετής υποχρεωτική εκπαίδευση: 2 χρόνια Νηπιαγωγείο + 6 Δημοτικό + 4 Γυμνάσιο.)

Με την πρόταση που είχε διαμορφωθεί στο πλαίσιο του Εθνικού Διαλόγου προβλεπόταν, παράλληλα με τη διεύρυνση της υποχρεωτικής εκπαίδευσης, και η ριζική αναμόρφωση του προγράμματος του Γυμνασίου, ώστε να ενταχθούν σε αυτό ο τεχνολογικός αλφαβητισμός, η οπτικοακουστική εκπαίδευση, η επιχειρηματικότητα και η πολιτειότητα, να αντιμετωπιστεί ο κατακερματισμός των γνωστικών αντικειμένων, να επιτευχθεί η εξοικείωση με τις τέχνες.

Μέσα από τον δρόμο αυτό θα υποστηρίζονταν οι έφηβοι απόφοιτοι του τετραετούς γυμνασίου, ώστε να γνωρίσουν τις κλίσεις και τις δεξιότητές τους, να αντιληφθούν καλύτερα τις επιθυμίες τους και, σε συνδυασμό με αληθινή υποστήριξη σε θέματα προσανατολισμού και αυτογνωσίας, να μπορέσουν να αποφασίσουν κατά πόσον θα ακολουθήσουν το Γενικό ή το Τεχνολογικό-Επαγγελματικό Λύκειο ή αν θα επιλέξουν κάποια τεχνική σχολή.

Θα μπορούσε μάλιστα να εξετάσει κανείς, εξαιτίας της ταχύτερης πλέον πολιτισμικής ωρίμανσης των παιδιών, να ενταχθεί και η τελευταία τάξη του δημοτικού σε ένα πενταετές γυμνάσιο που θα αποτελούσε έναν γερό κορμό παιδείας.

2.

Καταλαβαίνω βέβαια ότι η πρόταση του Διαλόγου για τετραετές Γυμνάσιο και διετές Λύκειο απαιτεί προετοιμασία διοικητικής και κτηριακής αναδιοργάνωσης, επομένως θα χρειαζόταν μια μεταβατική περίοδος προσαρμογής. Αλλά αυτό σημαίνει ότι μεταβατικά η πρώτη λυκείου θα πρέπει να μπει στον εκπαιδευτικό προγραμματισμό του Γυμνασίου. Διαφορετικά λείπει ο προσανατολισμός, πράγμα που σημαίνει ότι η τάξη καθίσταται νεκρός χρόνος. Στην πρόταση του ΙΕΠ εξαφανίστηκε επίσης ο θεσμός του καθηγητή-συμβούλου, που θα συμβούλευε τα παιδιά, αναλόγως των κλίσεων και των ικανοτήτων τους, να κατευθυνθούν στο Γενικό ή στο Επαγγελματικό Λύκειο.

3.

Είναι σε βάρος και του Γενικού Λυκείου και του Επαγγελματικού Λυκείου η χαλάρωση του Λυκείου (ακούστηκε το σύνθημα «όχι στο σκληρό και ελιτίστικο Λύκειο»). Η «μπουλουκοποίηση της εκπαίδευσης» είναι κοινωνική αδικία απέναντι στα παιδιά και στους δασκάλους που προσπαθούν, δεν σέβεται ούτε και ενθαρρύνει τη διαφοροποίηση σε πορείες ανάλογα με τα ενδιαφέροντα και τις ικανότητες των παιδιών στους δύο τύπους Λυκείου. Άλλωστε το Λύκειο που πρέπει να τελειώσουν όλοι, θέλουν δεν θέλουν, τους ενδιαφέρει ή όχι, δεν μπορεί παρά να είναι ένα σχολείο υποβαθμισμένο, που ο μόνος λόγος για να το παρακολουθήσεις είναι το απολυτήριο που θα σου δώσει – απόλυτη υποβάθμιση δηλαδή.

4.

Στα Πορίσματα του Διαλόγου σχετικά με το διετές Λύκειο, υπήρχε η πρόταση για 2 υποχρεωτικά μαθήματα και 4 επιλεγόμενα, ένα από κάθε κύκλο, πράγμα που με την διαβάθμιση των μαθημάτων εξασφάλιζε μια ισορροπία ανάμεσα στη γενική και την ειδική μόρφωση. Διασφάλιζε ότι θα συνεχιζόταν η γενική καλλιέργεια των παιδιών και ότι αυτά δεν θα εγκλωβίζονταν στη μονομέρεια της μίας ή της άλλης κατεύθυνσης. Λ.χ. εξασφάλιζε ότι ο υποψήφιος γιατρός, στα δύο χρόνια του Λυκείου θα συνέχιζε να μελετάει Ιστορία, ενώ ο αυριανός δικηγόρος ή φιλόλογος θα συνέχιζε επί δύο χρόνια να καλλιεργεί τη μαθηματική του σκέψη. Στην πρόταση του ΙΕΠ, το πρόγραμμα διαφοροποιείται με μια κλιμάκωση από τη δεύτερη στην τρίτη λυκείου, συνεχίζοντας τη λογική του κατακερματισμού και ανοίγοντας παράθυρο στα φροντιστήρια, αφού η τρίτη λυκείου θα αναδειχθεί και πάλι στο πεδίο μάχης της Εισαγωγής, ακυρώνοντας τις προηγούμενες τάξεις.

5.

Αν διατηρηθούν οι εισιτήριες εξετάσεις με τη μορφή που έχουν τώρα, δίπλα στη συμμετοχή του εθνικού απολυτηρίου, η μια μορφή αργά ή γρήγορα θα καταβροχθίσει την άλλη. Εκείνο που χρειάζεται και πρέπει να το πούμε δυνατά, καθαρά και κατηγορηματικά είναι η εγκυρότητα των εξετάσεων μέσα στο Λύκειο. Δεν μπορεί να ξεφύγει από αυτό καμία μεταρρύθμιση.

6.

Για την εγκυρότητα των εξετάσεων χρειάζεται ένα κοινό αποθετήριο, μία βιβλιοθήκη θεμάτων πάνω στα οποία θα εξετάζονται οι μαθητές, και όχι στο τι, πόσο και πώς διδάσκει κάθε καθηγητής. Το αποθετήριο αυτό πρέπει να είναι σωστά φτιαγμένο και σταθμισμένο, προσβάσιμο από όλους τους μαθητές, με τη δυνατότητα των καθηγητών και των καθηγητριών να το εμπλουτίζουν με θέματα. Η περιγραφική αξιολόγηση στις δύο τελευταίες τάξεις δεν έχει νόημα χωρίς τη στάθμιση των ικανοτήτων και τη μαθηματική τους απόδοση, ώστε το απολυτήριο να μπορεί να αποτελέσει πράγματι καθοδηγητικό μέσο εισόδου στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η αρνητική εμπειρία της τράπεζας θεμάτων οφείλεται στον τρόπο κατασκευής και επιβολής της. Αυτός όμως δεν είναι λόγος για να απορριφθεί η ιδέα, αλλά για να κατασκευαστεί σωστά. Χωρίς μια βιβλιοθήκη θεμάτων δεν γίνονται σταθμισμένες εξετάσεις, και χωρίς σταθμισμένες εξετάσεις, αντίο στην εγκυρότητα του απολυτηρίου για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

7.

Είναι αδιανόητο να ισχύσει η σχέση 80/20 μεταξύ προφορικού και γραπτού βαθμού για να διαμορφωθεί ο τελικός βαθμός του εθνικού απολυτηρίου, όπως προβλέπει η πρόταση του ΙΕΠ. Προφανώς και πρέπει να συνυπολογίζεται η προφορική επίδοση, αλλά με τρόπο που δεν θα οδηγήσει τελικά στην πλήρη ακύρωσή της. Γιατί είναι απολύτως βέβαιο ότι με τη σχέση στο 80/20, δεν θα υπάρχει καθηγητής που δεν θα βάλει άριστα στους μαθητές του, ακυρώνοντας έτσι την προφορική αξιολόγηση. Παράλληλα, θα οργιάζουν οι φήμες περί εκμαυλισμού των εκπαιδευτικών και η πίεση που θα τους ασκείται από γονείς και μαθητές θα είναι αφόρητη. Οι απόφοιτοι του Λυκείου δεν μπορούν να μπαίνουν σε πανεπιστημιακές σχολές, αν αυτές δεν φτιαχτούν ορθολογικά. Δεν υπάρχει καμιά ένδειξη ότι οι πανεπιστημιακοί, λόγω και της αυτονομίας, θα συναινέσουν σε αυτό, και η εισαγωγή στις σχολές αντί σε τμήματα θα προκαλέσει περισσότερα προβλήματα από όσα θα λύσει. Αντίθετα, η πρόταση του Εθνικού Διαλόγου είναι κινητικότητα εντός του πανεπιστημίου, πρωτεύουσα και δευτερεύουσα ειδικότητα, κοινά πτυχία ανάμεσα σε ειδικότητες.

Εν κατακλείδι, είναι ευθύνη της Αριστεράς να αναβαθμίσει τη δημόσια εκπαίδευση και να αναδείξει τον κρίσιμο ρόλο του Λυκείου. Αν αυτό δεν γίνει τώρα, θα γίνει με όρους κοινωνικού δαρβινισμού αύριο. Εκείνο που η Αριστερά ωστόσο δεν δικαιούται, είναι να αφήσει τα παιδιά των δημόσιων σχολείων να στερούνται παιδείας, διότι επιλέγει να ικανοποιήσει όσους τρομάζουν στην ιδέα της αλλαγής που θα τους ξεβολέψει. Η «συναίνεση» είναι αναγκαία, αλλά συναίνεση ποιων; Σέβομαι τον συνδικαλισμό, συγκαταλέγομαι άλλωστε ανάμεσα στους μελετητές της ιστορίας του, αλλά σκοπός του συνδικαλισμού είναι να υπερασπίσει την αξιοπρέπεια των μελών του στις υλικές και τις ηθικές της διαστάσεις. Δεν είναι έργο του να χαράζει εκπαιδευτική πολιτική και να υπαγορεύει μεταρρυθμίσεις. Δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι. Προφανώς το έργο της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης είναι δύσκολο, προφανώς χρειάζονται ελιγμοί και δημιουργία ευρύτερων συναινέσεων, αλλά αυτές πρέπει να έχουν άξονα προπαντός την κοινωνία. Όχι τις κλειστές επαγγελματικές ή πολιτικές ομάδες. Η πειστικότητα ενός εγχειρήματος εξαρτάται από τη συνοχή και τη λειτουργικότητά του, και οι συμβιβασμοί δεν πρέπει να καταλήγουν στην αποδιοργάνωσή του.

Και, για να επιστρέψουμε στην ιστορία της αρχής, η εκπαίδευση –και προπαντός η δημόσια–, χρειάζεται καινούρια και γρήγορα τρένα για όλους και όχι τα εξισωμένα αργόσυρτα. Διαφορετικά, άλλοι θα επιβιβάζονται στα μεν και άλλοι στα δε, με αποτέλεσμα να μεγαλώνουν οι αποστάσεις που τους χωρίζουν από τον τελικό προορισμό τους. Όσοι μπορούν να πληρώσουν, θα επιλέγουν την ιδιωτική εκπαίδευση και κάθε χρονιά τα τμήματα του International Baccalaureate θα πολλαπλασιάζονται. Πώς αλλιώς να το πω; Η κοινωνικοποίηση της φτώχειας, με παγιωμένες κοινωνικές ανισότητες, όπως στην Ελλάδα σήμερα, αποβαίνει σε βάρος εκείνων που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη. Τις αστοχίες της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης δεν θα τις πληρώσουν τα παιδιά του Κολλεγίου και των σχολείων των ελίτ, αλλά τα παιδιά των δημόσιων σχολείων και των λαϊκών τάξεων.

(πρώτη δημοσίευση: περιοδικό ΧΡΟΝΟΣ, 22 Ιανουαρίου 2017)